Wahid

Kabanata 6

Like a diamond.

July 24. Lunes. Ang araw ng paglipat namin sa Special Section. Everyone went crazy. They cannot breathe because of pressure and excitement. While me? I don't know what to feel.

Parang gusto kong maduwal.

Kumpara sa old rooms na napasukan ko since nag-aral ako, heto na ata ang pinakamaayos sa lahat. They are all neat and equipped well! Mula sa malinis na trash ban patungo sa bawat sulok ng bintana. Para siyang laboratory!

"Ah miss? Diba ikaw si Lorie?"

Napadako ang tingin ko sa isang lalaking sobrang tangkad. I think I met him somewhere! Hindi ko lang matandaan. He's kulot. May piercing sa labi at moreno! Ack! Ngayon ko pa napansin na sobrang gwapo niya sa malapitan!

"Ahm, y-yes. Bakit?" I tried to remain calm and normal but....argh I failed!

Nasa room kami lahat ngayon. Initial and final students sa Special Section. Nasa pinakadulo ako na row, sa pinagilid din ng sulok. Naiirita ako sa nakikita ko ngayon. They are all holding books while talking to each other. Pa'no yon nangyaro aber? How could they talk while reading? Argh! Ang hirap nilang isipin!

"May nagpapatawag sayo. Sa office room." pormal niyang sabi tsaka tinalikuran ako.

Ganon lang yon? Akala ko kung ano na! He looks so calm and decent naman. Parang hindi ka makakaramdam ng takot at kaba.

Naglakad ako sa corridor. Nagtitinginan ang lahat sakin. They make gossips. Ang iba, iniirapan ako. May ilan, ngumingiti pero halatang hindi tunay. Well, because of Malice I know how to justify if smiles really geniune. Sa mata pa lang nila, alam ko na.

"Oy Lorie! Asan punta mo?"

Hinarang ako ni Champ. Nakangiting aso siya sakin. This time, may suot siyang reading glasses which is hindi ko alam kung para saan. She's not reading, at alam kong hindi siya palabasa. Matalino siya pero tamad yan. Si Jem iyong mahilig sa books.

"Sa office. Pinapatawag daw eh." sagot ko.

"Ows? Sama ako!" aniya.

Napalingon samin ang iba. Ang ingay niya! Ayan tuloy, center of attention na naman kami!

I sighed. "Okay. Basta wag kang maingay. Nandon principal." warning ko.

Humagikhik siya. Nagpatuloy kami sa paglalakad.

"Tinatawa tawa mo?" ani ko, nakabusangot ang mukha.

"Well, nandon si Wahid sa office!" naging mas excited siya.

"Oh? Bakit? Anong meron?"

Nagpunta muna kami sa malapit na canteen. Hindi ako nasanay sa canteen nila dito! Malapit lang! Eh samin? Ilang metro pa ang lalakarin. Should I be grateful? Tsk.

"Hala, may mata kaba?" aniya. Tumitig sakin.

Natawa ako. "Bakit nga? Gaga."

Sinipsip ko ang juice na paborito ko sa lahat. Nag-order lang siya ng mineral water.

"Siya ang pinakagwapong anak ng principal no!" singhag niya.

Pinanliitan ko siya ng tingin. "May iba pang anak ang principal natin aside sa kaniya?"

Nagkibit balikat siya. "Well, oo. I think, dalawa pa? Babae yata yong isa tapos lalaki yung panganay." aniya.

So si Wahid ang bunso? Well, halatang binata pa siya. In his grade level now which is grade 10, matangkad siya. Sobra. I wonder if ganon din ang brother niya? Panganay eh.