"ပါးပဲလား ႏႈတ္ခမ္းေရာ"
"အကိုေနာ္ သမီးရွိတယ္ဗ်"
"သမီးကျဖင့္ ဆင္ေအာ္ရင္ေတာင္မနိုးတာကုိ
အသဲယားလိုက္တာ မင္းေလးကို"
"အကိုကေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္အသဲယားေနတာပဲ"
"အဟား ဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ားေလးက အခ်ိန္ျပည့္ခ်စ္စရာေကာင္းေနတာကို"
" ျပြတ္စ္ "
ရန္ေတြ႔ခ်င္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ လက္ကေလးကတြန္႔ခနဲ။
ေနသားမက်ေသးတဲ့ ေကာင္းကင္ကိုေတာ့ အျမဲနမ္းေပးရမည္ထင္သည္။
"မီးပိတ္ထားခဲ့မယ္ေနာ္ အကို"
"အင္း ေကာင္းကင္"
အခန္းမီးပိတ္ေပးထားခဲ့ျပီး မနက္စာခ်က္ရန္ ေကာင္းကင္ျပင္ဆင္ရမည္။
မ်က္ႏွာအရင္သစ္ျပီးမွ မေန႔ကေဒၚေလးျပထားသည့္ ဟင္းခ်က္စရာတို႔ကို ယူကာမနက္ခင္းကိုစတင္ရေတာ့သည္။
"သားငယ္ေလး ေဒၚေလးအရင္ေတာင္နိုးေနတာပဲ
ဘာလို႔အေစာၾကီးထတာလဲကြယ္"
"က်ေနာ္ဒီအခ်ိန္ထေနက်ပါေဒၚေလး
ဟင္းေတြခ်က္ထားတယ္ဗ် အဆင္ေျပလား ျမည္းၾကည့္ေပးပါအံုးေဒၚေလး"
"ေအးေအးသား"
ေဒၚေလးကဟင္းေတြျမည္းၾကည့္ေပးျပီး အဆင္ေျပေၾကာင္းေျပာသည္။
အကို႔ေဖေဖလဲ အိပ္ယာထျပီမို႔ ေရေႏြးထည့္သည့္ ဓာတ္ဗူးကို အျပင္မွာခ်ေပးထားလိုက္သည္။
လက္ဖက္ရည္ထုပ္ေလးေတြေတာ့ ေဒၚေလးကထုပ္ေပးသြားသည္။
ေစ်းသြားမည္ဟုလဲေျပာသြားသည္။
မနိုးေသးသည့္ အကိုနဲ႔သမီးစီ တစ္ေခါက္လာခဲ့ရသည္။
"အကိုကနိုးေနျပီလား
က်ေနာ္ကအခုမွႏိႈးမလို႔"
"နိုးျပီေပါ့ေကာင္းကင္ရဲ႕
ကိုယ္အိပ္ပုတ္မွမဟုတ္ဘဲ သမီးကိုအိပ္ခိုင္းလိုက္ပါအံုး"
"အက်င့္ပါတယ္အကိုရဲ႕
အိမ္မွာလဲသမီးက ဒီအခ်ိန္ႏိႈးေနက်
ေတာ္ေသးတယ္ ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္မို႔ မဟုတ္ရင္ ဒီအေျခအေနနဲ႔
သမီးငယ္ကိုေက်ာင္းထားဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းသိမွာမဟုတ္ဘူး"
ေကာင္းကင္က အေျခအေနကို သံုးသပ္ရင္းေျပာေတာ့
ခန္႔တည္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။
ခန္႔တည္ေၾကာင့္ သမီးနဲ႔ေကာင္းကင္ ကေမာက္ကမျဖစ္ေနရသည္။
Part 26
ابدأ من البداية
