🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
ဘာလုပ္လုပ္ေလးေလးပင္ပင္ရွိလာသည့္ ေကာင္းကင္ကို
ေမေမက အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။
ျမတ္ဘုန္းေျပာသလို ထူးျခားမႈရွိလာသည့္ ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္
အေနအထိုင္သတိထားေနရသည္။
တခါတရံ ရင္ေခါင္းထဲကေန ပ်ိဳ႕တက္လာတက္ျပန္သည္။
ေမေမ သတိမထားမိေအာင္ေနရတာမို႔ ေကာင္းကင္မြန္းက်ပ္လွသည္။
ယခုမနက္စာဝိုင္းတြင္လဲ တို႔စိတို႔စိသာစားေနသည့္
ေကာင္းကင္ကို ေမေမက သံသယမ်က္လံုးျဖင့္ၾကည့္လာျပန္သည္။
"သားငယ္ ေနမေကာင္းဘူးလား"
"ေကာင္း…ေကာင္း ပါ တယ္ေမေမ"
"သားငယ္ၾကည့္ရတာ မလန္းသလိုပဲ
မ်က္ႏွာကလဲ ျဖဴေရာ္ေရာ္နဲ႔ ေနမေကာင္းရင္ ေျပာေနာ္ေဆးခန္းျပရေအာင္ ေပမေနနဲ႔"
"ဟုတ္ ေမေမ ေနေကာင္းပါတယ္
အလုပ္ကိစၥစဥ္းစားစရာေလးေတြေၾကာင့္ အိပ္ေရးနည္းနည္းပ်က္လို႔ပါ စိတ္မပူပါနဲ႔"
"အလုပ္လဲ အရမ္းပင္ပန္းရင္ ထြက္လိုက္ပါလားကြယ္
သားငယ္ တေန႔တျခားပိန္လာသလိုပဲ"
"ရပါတယ္ေမေမရဲ႕ ဘာမွမပင္ပန္းပါဘူး"
"ေအးပါ……ၾကယ္စင္လဲ မနက္စာ လာမစားပါလား
ဒီေကာင္မေလး ေက်ာင္းသြားဖို႔ စိတ္ကူးရွိမထင္ဘူး"
"ေမေမ့သမီးစိတ္အေျခအေနမေကာင္းလို႔ေလ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲသားငယ္
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ထားၾကလို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူးေမေမရယ္
သူသေဘာက်တဲ့ ေဒါက္တာက နိုင္ငံျခားသြားေတာ့မွာမို႔တဲ႔"
"ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ေလ
မိန္းကေလးျဖစ္ေနျပီး အိေျႏၵကိုမရွိပါဘူး
ျမန္ျမန္အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမွပါ"
မေန႔ညက ၾကယ္စင္အခန္းထဲေရာက္လာျပီး
ငိုၾကီးခ်က္မနဲ႔ေျပာလို႔ ေကာင္းကင္သိျပီးျဖစ္သည္။
ၾကယ္စင့္ရဲ႕တဖက္သတ္အခ်စ္ျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာခန္႔တည္နိုင္ဆိုသူ
နိုင္ငံျခားသြားမည္တဲ့ေလ။
ေကာင္းကင္ မျမင္ဖူးေပမဲ့ ၾကယ္စင္ကေတာ့ ထိုသူကို
အေတာ္ေလးသေဘာက်ေနတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရသည္။
