Ada Sahibesi Meleğim

34 3 0
                                    

şehrin ıssız gecesinden
beyaz-siyah fotoğraflarında kaybolmuşuz
bir ada sahibesinden
beyaz nehirlerinden akan şaraplara susamışız
karadan terk etmekteyim sahibemin afilli kaptanı olarak
apoletlerim asılı kaldı denize bakan dar caddelerinde
akdenizden fısıldıyorum bir yunan tanrıçasına
güneşe bakan kuru gözlerim görür mü bir daha seni meleğim
yüreğimden rüyalarıma yansıdığın kadar
silüetin ayrılmasın yanıbaşımdan
bir deniz kara çocuğuyum dalgaları dinleyemeyen
kum tanelerinin yaraladığı sert bakışlarım var sadece
kara güllerden bir örtü kaplı ruhuma sildikçe geçmeyen
bir de kimliğime yapışık zincirlerim
zihnimin karmaşık köşelerini dövmekte donanmalar
tanyeri meleğim yükselirken uzaklara

Buzdan GüneşliWo Geschichten leben. Entdecke jetzt