De onvergetelijke nacht.

169 5 2
                                    

Het was nacht, een stille nacht. Er was niks te horen. Totdat ik wakker schrok. Ik hoorde dat er geschoten werd. Ik was bang, ik dacht dat het buiten was tot ik me moeder hoorde gillen. Ik besefte dat het hier gebeurden. In dit huis! Ik verstopte me onder me dekens, ineens ging mijn kamerdeur open. Het was me moeder. Ze zat onder het bloed. Ze zei; RED JEZELF!, maar het was al te laat, ruwe handen grepen me vast. Me moeder zakte inelkaar. Ik moest toekijken hoe me moeder werd vermoord. Dit is de nacht die ik nooit zal vergeten ('De onvergetelijke nacht').

______________

De man die mij nog steeds vast had lachten. Ik huilde ik kon niks, ik kon niet geloven dat mijn moeder daar op de grond dood lag. Er kwam een andere man aan lopen met een stuk touw. Hij binden me vast. Ik kreeg een harde stomp tegen mijn hoofd. dat is het laatste wat ik me herinderde. Ik werd wakker in een busje. Het rook er muf and het was vies. Ik had het koud. Ik zag een vies kleedje liggen, ik pakte het. Zag ik daar nu onder dat kleed een hoofd?! Ik wou omhoog komen. Maar me lichaam werkte niet mee. Ik dacht Laatmaar. Ik besefte niet echt wat er was gebeurt of waar ik nu ben. Ik was bang.

______________

Na een uur of 2 stopte het busje. Toen ze me uit het busje haalden. Zag ik een oud krot. waar ik was of wat ik precies zag weet ik niet. Want ze gaven me een stomp in me maag. ze stompte me net zolang tot ik flauw viel. Toen ik wakker werd lag ik op een bed vast gebonden. De 2 manen zaten om mij. Ze keken me lachend aan. Ik wist niet wat ze van plan waren. Maar het was niet veel goeds. Ze liepen weg. Ik was alleen en bang. Ik heb me nog nooit zo eenzaam en verdrietig gevoelt Niemand kan mij redden. Mama is dood. Ze had eigenlijk de hoop al opgegeven. Totdat ze een sms van haar vriendin kreeg: Hey, kom je vanavond nog? xAnnelies. Ik barstte in tranen uit. De man kwam naar haar toe, hij zei; Je houd je bek anders sla ik hem van je smoel. Ik knikte. De man liep weer weg. ik smste mij vriendin. Ik ben ontvoerd me moeder is vermoord, REDME!

___________

Na een tijdje smste annelies terug. Ze las het smsje; HAHAHA. Leuke grap. Zie je vanavond xo.

Ik smste terug; Dit is geen grap. Haal de politie erbij stuur ze naar mijn huis en alles zal dan zal je zien dat ik de waarheid zeg. Vertrouw me alsjeblieft. Annelies smste terug, oke ik vertrouw je. Ik hoorde voetstappen, ik stopte me telefoon terug in me zak. gelukkig net optijd want daar waren ze al. Wtf, hadden ze bij o.o Het was hondenvoer. Moest ik dat eten? Jadus, ik ging dat dus mooi niet eten. Ik stribbelde tegen, toen sloegen ze me weer. Ik viel weer weg.

_____________

Toen ik opnieuw wakker werd. Zat ik onder de blauwe plekken. Ik wist niet wat ze me aan hadden gedaan. Me vriendin smste, schat ik hebde politie gebelt. Ze gingen gelijk kijken. En het klopte. Ze hebben mij en alle buurtbewoners ondervraagd. Maar niemand had iets gemerkt of gezien. Ze zijn druk aan het zoeken naar jou. Het komt goed blijf volhouden, en laat ze je niks aandoen. Ik smste haar terug; laat ze me zo snel mogelijk vinden, ik ben bang en voel me alleen. Het duurde 7uur voordat de Politie er was. Eindelijk was ik gered. De mannen werden vast gezet. ik was blij dat ik daar weg was. Maar ik miste me moeder en waar moest nu heen? En vader had ik niet meer.

________________

Uiteindelijk mocht ik bij mijn bff wonen. Ik was hun zo dankbaar. Ik voelde me thuis. Ik dacht nog veel aan me moeder. Ooit zal ik weer bij haar zijn. Maar die tijd was nu nog niet.

______________

Hey, dit is me eerste boek/verhaal.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik ga zeker nog meer schrijven. Reacties zijn welkom. Heb je tips voor me vertel ze me. Dan kan ik die de volgende keer gebruiken xo

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 10, 2012 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

De onvergetelijke nacht.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu