"ဆရာ အဲ့ဖုန်းက ဟိုနေ့ကမှ အသစ်ဝယ်ထားတဲ့ နောက်ဆုံးထွက်လေ။ ပြီးတော့ လုပ်ငန်းရှင်တွေနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့က"
"Phone card နဲ့ memory cardနှုတ်လို့ ရလား ကြည့်ပြီး ဖုန်းအသစ်ထဲ ပြန်လဲထည့်ထား"
ပန်းကန်ကိုယူသွားတဲ့ လူက နှမြောတသကြည့်နေပေမယ့် သူ့ကတော့ မပြောပလောက်သလို။ဟုတ်တာပေါ့ လူချမ်းသာတွေအတွက်က ဒီဖုန်းလောက်ကတော့ ဘယ်မှုမလဲ။
"အရမ်းချမ်းသာတဲ့ ခင်ဗျားဖို့ ဒီလောက်က ပါမွှားပေါ့"
နေရှိန်ပြုံးမနေပါ ။ဒါပေမဲ့ မျက်ဝန်းတွေမှာ ခက်ထန်ခြင်းမရှိ။သတိထားမိသလောက်တော့ သူ စိုင်းခန့်ကို ကြည့်တိုင်း နူးညံ့နေတတ်သည်။
"ကလေးထင်သလောက် ကိုယ်မချမ်းသာပါဘူး"
"ဟာသတွေပဲ ဒီလောက်ကုမ္ပဏီတွေပိုင်နေတဲ့သူက မချမ်းသာဘူးဆိုတော့ ခင်ဗျားပြောတဲ့ စကားတိုင်းက ယုံကြည်စရာ မရှိဘူး"
"ချစ်တယ်ဆိုတာတော့ ယုံတယ်မလား"
တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ စိုင်းခန့်ပုံစံကိုကြည့်ကာ သူက သဘောကျစွာရှိမြဲ။ထို့နောက် ခေါင်းပေါ်က ဆံနွယ်တို့ကို လှမ်းဖွပြီး ဧည့်ခန်းဘက်ထသွားသည်။TV က ဖွင့်ထားသော ငွေကြေးဈေးကွက် အကြောင်းကို စိတ်ဝင်တစားနားထောင်ရင်း
"ဗိုက်ဆာနေလိမ့်မယ် ကိုယ်ရုံးမသွားခင် ဝယ်ပေးခဲ့မယ်လေ ကလေးဘာစားချင်လဲ "
"ဆရာ meeting ရှိပါတယ် "
"ရွေ့လိုက် "
"အရေးကြီးတဲ့ ..... "
"......."
"ဟုတ် .....ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ကျွန်တော် ရွေ့လိုက်ပါ့မယ် "
နေရှိန်သွေးရဲ့ နူးနူးညံ့ညံ့အကြည့်က စိုင်းခန့်သော်အတွက်ပဲဖြစ်ပြီး တခြားသူအတွက်ဆိုရင်တော့ အတွန့်မတက်စေမယ့် အကြည့်စူးစူးတွေသာ ရမည်။ထိုထဲမှာ တပည့်ရင်း ဖြစ်တဲ့ ကျော်ကျော်နဲ့ ဇော်မျိုးနိုင်လည်း အပါအဝင်။
စိုင်းခန့် ဘာမှပြန်မဖြေဘဲ ဧည့်ခန်းထဲ လျှောက်လာလိုက်ပြီး စားပွဲပေါ်က ပန်းအိုးကို ယူကာ TV ပေါ် လောင်းချလိုက်သည်။ အငွေ့တွေထွက်လာကာ TVပိတ်သွားမှ လက်ထဲ ကိုင်ထားဆဲ ဖန်ပန်းအိုးခွံနဲ့ ဈေးကြီးမယ် ထင်ရသော နံရံမှ မှန်ဘောင် ပန်းချီကားချပ်ကို လှမ်းပေါက်လိုက်ချိန်။
YOU ARE READING
သစ္စာတည်၍ အမျက်တော်ပြေ S2
Romanceနန်းမြို့ရိုး၏ ချစ်ခြင်း အလင်္ကာရဲ့ အဆက်ပါ။ Completed
Ep-14(Unicode)
Start from the beginning