Love Me, Engineer ✅

Prologue

Napatigil ako sa pagkain at maski si Sheena ay natigil din marahil ay naririnig din niya ang usapan sa kabilang lamesa. Naibaba ko ang tingin at napaisip dahil do'n. Imposible naman na si ate ang gusto ni Ziv! Marami pa naman ang Mendosie sa pilipinas at panigurado ay marami siyang kaapilyedo.

"Do you think, it's your sister?" Tanong ni Sheena habang naglalakad kami patungong parking lot.

Nagkibit-balikat ako at napatitig muli sa kawalan. Kung ang Mendosie man na tinutukoy na gusto ni Ziv ay ang ate ko, walang problema! I'm not against it or I shouldn't have against it? I mean, wala naman akong karapatan, hindi ba? I'm just a mere fan.

"Ayos lang naman kung si ate ang tipo ni Ziv. Maganda naman at matalino si ate." Umiling ako at nginitian siya.

"Ayan ka na naman! You're sacrificing again! Ayaw mo bang ipaglaban ang gusto mo? Ang bait-bait mo kahit na nauubos ka na!" Singhal ni Sheena at inirapan pa ako. "Kung ako, ikaw? Matagal na ako lumayas sa bahay niyo."

"Hindi naman ako parating nagpaparaya. Sad'yang hindi lang talaga ako kontra kung gusto man ni Ziv ang ate ko. Baka magalit pa sa akin si Mama at Papa kapag nakipagaway ako dahil lang sa lalaki." Marahan akong ngumiti at hinigpitan ang kapit sa bag ko.

"Isa pa 'yang parents mo! Hindi ka ba nagtataka? Kulay berde ang mata mo habang ang kanila ay brown?" Paasik na tanong niya pa.

"Tunay na anak ako kung 'yan ang iniisip mo. Marami akong litrato noong bata ako at ang mata ko ay naiiba dahil sa pinaglihian ni Mama." ngumiti ako sa kaniya at siya naman ay nailing na lang.

Dumating ang sundo ko kaya naman ay nagpaalam na ako kay Sheena. Hindi ako p'wedeng malate sa paguwi dahil baka muli na naman akong pagalitan.

Nang makauwi ay wala pa si ate at ang tanging nando'n ay ang kasambahay namin. Ngumiti ako sa kan'ya at bumati.

"Nasa'n po sina Mama at Papa, ate Lusing?" I asked her when I'm done changing my clothes.

"Alam mo naman ang mga 'yon! Nasa trabaho na naman kaya wala rito sa bahay. Uuwi rin naman 'yon dahil susunduin pa nila si Kataleya," Saad niya.

"Gano'n po ba? Dito po ba sila kakain?"

"Hindi 'ata. Nagtext kasi kanina sa akin si Ma'am, ang sabi ay sabay daw sila ni Sir at ni Kataleya.." sagot niya pa na tinanguan ko lang.

Bakit nila sinundo si ate habang ako ay pinasundo sa driver? Busy ba sila? Sabagay, mas malayo ang school ko kaysa sa school ni ate kaya baka hindi na ako nasundo. Pero paano ako kakain kung sa restaurant na sila kakain?

"Manang, may pagkain ba d'yan?" Tanong ko na ikinangiti niya. Sinamahan niya ako patungong kusina at agad akong pinaghandaan.

Nang makita kung ano ang nakahain ay napapalakpak at napangiti ako. Paborito ko kasi ang kare-kare na luto ni ate Lusing kaya nakakaganang kumain ngayon.

"Salamat!" Saad ko sa kan'ya na ikinangiti at ikinatawa niya. Magana akong kumain habang si ate Lusing ay nakamasid lang sa akin na puno ng paghanga ang mata.

"Ang ganda mo, hija. Sa tingin ko nga ay ikaw ang nangingibabaw dito sa bahay. Hindi man sa pagmamaliit sa kay Kataleya pero sa akin ay mas maganda ka kaysa sa kan'ya." Ngumiti pa siya habang nakamasid pa rin sa akin.

"Si ate Lusing talaga! Nambola pa. Hindi naman ako gano'n kaganda. Mas maganda naman po si ate kaysa sa akin. Sinabi na rin po 'yan nila Mama at Papa," sabi ko na walang halong pait. Totoo naman iyon. Sina Mama at Papa na rin ang nagsabi sa akin. Sino pa ba ang paniniwalaan ko? Sila ang pamilya ko.