သစ္စာတည်၍ အမျက်တော်ပြေ S2

Ep-10(Unicode)

စမ်းချောင်းကို ကျော်ပြီး အိမ်နားရောက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ အရာကြောင့် စိုးရိမ်စိတ်တို့ ပိုတိုးလျက်။ ပြန့်ကျဲနေသော ထင်းမီးဖိုနဲ့ မှောက်နေသော ထမင်းအိုး။ ကောင်လေး... မင်း ဘာမှမဖြစ်လိုက်ပါနဲ့ ။

".....!"

နေရှိန် ဆုတောင်းတို့ မပြည့်ခဲ့။ တဲအတွင်းမှ တွေ့လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် လက်ထဲ ကိုင်ထားသမျှ မြေပြင်ပေါ်သို့အကုန်ပြုတ်ကျသွားသည်။

အဝတ်မပါသော ကောင်လေးကို လက်ပြန်ဖိချုပ်ထားပြီး အနောက်ကနေ အဆက်မပြတ်ထိုးသွင်းနေသော လက်တွေ။ကြမ်းခင်းနဲ့ ဖိကပ် ခံထားရသော မျက်နှာ တစ်ခြမ်းနဲ့ ပါးစပ်မှာ အဝတ်စို့ထားပြီး အတင်းမှိတ်ထားသော မျက်ဝန်းတို့မှ ကျဆင်းနေတဲ့ မျက်ရည်တွေ ။

"ဒီခွေးသူတောင်းစား!"

ဝုန်း !!!

အရှေ့ကိုသာ အငမ်းမရဖြစ်နေသော ခွေးတိရစ္ဆာန် က နေရှိန်ကို သတိမထားမိခင် ဂုတ်ကနေ ဆွဲပြီး ခေါင်းနဲ့ အိမ်တိုင်နဲ့ ဆောင့်တိုက်ပစ်လိုက်သည်။

မတ်မတ်မရပ်နိုင်သေးတဲ့ ထိုလူရဲ့ ဗိုက်ကို ဆောင့်ကန်လိုက်ပြီး လှန်ကျ သွားတဲ့ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ တရွတ်တိုက် ခေါ်လာသည်။ တဲအပြင်က​အရှိန်မသေသေးတဲ့ မီးခဲတွပေါ် ပစ်ချလိုက်တော့​ညော်နံ့တွေနဲ့ အတူ အော်သံ နက်ကြီးပါ ထွက်ကာ လူးလိမ့်လျက်။

"မင်းအလှည့် ကျမှ ကြောက်နေတယ် ဟုတ်လား ? ဒီလောက်နဲ့ ပြီးမယ် မထင်နဲ့ "

နေရှိန်ရဲ့ အကြည့်တို့က ထင်းပုံတွေနားက ပုဆိန်ဆီကို ရောက်ရှိသွားသည်။ အပိုင်းပိုင်း ခုတ်ဖြတ်ပစ်ရင်တောင် ဒေါသတို့ ငြိမ်းမည်မဟုတ်။ ထိုပုဆိန်ကို သွားယူနေတုန်း မီးဖိုထဲမှ လူးလိမ့်ထကာ ထွက်ပြေးလေသည်။ အနောက်ကနေ အသေလိုက်သတ်ချင်ပေမဲ့ တဲထဲက ကောင်လေးအခြေနေပိုအရေးကြီးတာမို့ ဆက်လိုက်မယ့် ခြေလှမ်းတွေ ရပ်တန့်လိုက်သည်။

စိုးရိမ်စိတ်ရော ဒေါသစိတ်တို့ရော ပေါင်းကာ ရင်ထဲမှာ ဗလောင်ဆူနေပြီ။တဲထဲကို ဝင်လာတော့ ထောင့်လေးမှာ ခန္ဓာကိုယ်အား ကျံ့ကျံ့လေးခွေကာ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရီနေသော ကောင်လေး။လူမဆန်တဲ့လုပ်ရပ်က ဒီကလေးကို ဘယ်လောက်ထိတောင် ထိတ်လန့်သွားလေမလဲ။ နေရှိန်ဆံပင်တို့အား လက်နဲ့ လှန်ဆွဲလိုက်ပြီး ဒေါသစိတ်ကို အရင် တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းထားရသည်။