(Unicode)
ရှောင်းကျန့်က ကားတံခါးမှန်ကိြလာခေါက်တော့ ရိပေါ်လည်း ကားပေါ်ကဆင်းလာလိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့်က ဦးထုပ်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ခါးစောင်းမှာပိုက်ထားသည်။ ပူလွန်းလို့ တပ်ထားတဲ့ နှာခေါင်းစည်းကိုပါဖြုတ်လိုက်၏။ လေ့အဝေ့မှာ ဆံပင်တွေကဖွာကနဲ။ ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ကို သေချာစိုက်ကြည့်သည်။
ရှောင်းကျန့်အထင်က
" အရှေ့က ကောင်လေးက အပိုးမကျိုးတဲ့ရုပ် "
ရိပေါ်ကလည်း မျက်မှောင်ကြီးကုတ် ခါးကြီးထောက်ပြီးရှောင်းကျန့်ကိုကြည့်နေသည်။ အကြည့်ချင်းဆုံနေတဲ့ စစ်အေးတိုက်ပွဲလိုပင်။ နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင်နေတဲ့ပုံကြီးက မကြာခင်မှာပဲ သတ်ကြတော့မယ်သူတွေအတိုင်း။
ခနကြာတော့ ရှောင်းကျန့်ကချောင်းဟန့်သည်။
" အဟမ်း "
" ဒီမှာ ခင်ဗျားလုပ်လိုက်တာ ကျွန်တော် ဒီနေ့ deli လိုက်ပို့လို့မရတော့ဘူး "
ရှေ့က ကောင်လေးက ရှောင်းကျန့်ထက်ငယ်လောက်မည်။
" အဲတာဘာဖြစ်လဲ "
ခါးထောက်ပြီး မျက်မှောင်ကြီးကုတ်ပြီးကြည့်နေတဲ့ ရိပေါ်ကိုရော ရိပေါ်ရဲ့အပြောကိုရော ရှောင်းကျန့် အချဥ်ပေါက်လာသည်။
" ဟေ့ ဒီမှာ မင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်လဲတွေ့လား။ ငါ့ဆ်ိုင်ကယ်လဲပြီး ပို့ရမယ့် အစားအစာတွေလည်း မှောက်ကုန်ပြီ "
သေချာအောင်လို့ မှောက်ကျနေတဲ့ အစားအစာတွေကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။
ရိပေါ်က ဆိုင်ကယ်ဘက်ကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီး မျက်ခုံးတစ်ဖက်ကို ပင့်ကာ မထိမဲ့မြင်ဟန်လုပ်၏။
" အဲ့တော့ "
မေးပုံးမေးပေါက်ရယ် မျက်နှာ အနေအထားဟာရယ်ဖြင့် အတော် ဖြတ်ရိုက်ချင်စရာလေး။
" အဲ့တော့ အလျော်ပေးရမယ် မင်းငါ့ကို "
" ဘာဆိုင်လဲ ကျုပ်နဲ့ "
" ဆိုင်တာပေါ့ မင်းကငါ့ကို ဝင်တ်ိုက်တာလေ။ မင်းကြောင့် ငါဒီနေ့ deli လိုက်ပို့လို့မရတော့ဘူး။ "
YOU ARE READING
AI (Edit လုပ်နေဆဲ )
Fanfictionအချစ်ဆိုတာ အလျော်တောင်းရာကနေ အကြွေးပြန်ဆပ်ရတဲ့အဖြစ်ကနေစတယ်။ အခ်စ္ဆိုတာ အေလ်ာ္ေတာင္းရာကေန အေႂကြးျပန္ဆပ္ရတဲ့အျဖစ္ကေနစတယ္။
