Yine okuldan çıktım ve yine eve gidiyorum..
Metro istasyonuna girdim ve yine çip okutma yerlerinin kenarlarında insanlara göz dağı vermek için yerleştirilmiş hologram askerler duruyor.İnsanlar düzenli bir biçimde çiplerini okutarak geçiyorlar.Ne kadar kasvetli bir ortam bu böyle..
Eve geldim annem akşam yemeğimizi hazırlamış.Sofaya oturmak için bütün ev halkı saatin 19.00 olmasını bekliyor.Ben de hemen ellerimi yıkayıp annemlerin yanına geldim çünkü bütün ülke aynı anda yemek yiyoruz./bu bir kanun/ .Eğer 1 dakika bile gecikirsek o gün akşam yemeği yemek yasak.Yersek mi? Yersek çiplerimiz ötmeye başlıyor ve çipimizin içinde bir sabıka bölümü açılıp "Toplum Düzenini Bozma Suçu" adlı bir bölüm açılıyor.Eğer sabıkalıysanız bu ülkede bir çok alanda dışlanırsınız..Yemeğimizi yedik ve şimdi ise "Aile Toplantısı Yapma" saati ülkece.. Bu bir saatlik süreçte ailemizle gün boyunca yaptığımız şeyleri konuşuyoruz. Artık bıktım ! Ben herkes gibi davranmak istemiyorum !
Herkesle aynı davrandığım 3 yıl daha geçmişti ... artık bu kuralı bozacağım. Saat 22.00 .. Bütün ülkenin yatma saati..Sonunda...Odamın penceresini açtım bütün şehrin ışıkları doğudan batıya kapatılıyor.
Bu ülkeyi avucunun içine almış olan insanlara sonunda aykırı davranacağım ..! Evet bütün şehir uyuyor ve rüzgar şiddetli bir biçimde pencereden yüzüme çarpıyor.Elimde bir bıçak..
"Dııt, dııt,dıııt..." işte beklediğim ses..Çipimin sesi.. Şu anda yatağımda olmadığım için nasıl da can çekişiyor..Yazık.Bıçağı çipimin olduğu sol koluma doğru götürdüm....Ahh..
Biraz acıtıyor evet ama bunca yıl çektiğim acının karşısında bu bir hiç...Çipi elime aldım ve 17.kattaki evimin penceresinden dışarı fırlattım..Koluma hemen "Toplum Düzeni ve Sağlık" dersinden öğrendiğim şekilde pansuman yaptım.Sonunda okulda öğrendiğim bir şey işime yarıyordu.Artık beni takip eden,nerede ne yaptığımı bilen birileri yoktu! 3 yıl önce hazırladığım bavulumu sırtladım ve evden çıktım.Binadan dışarı çıktığımda sanki yeniden dünyaya gelmişim gibi bir sevinçle koşmaya başladım.Fakt o da ne ...-Ahh!
Ba..ba..bacağım..Düştüm..Gözlerimi kör edecek kadar çok ışık bana doğru tutuluyor..Helikopter ışıkları..Gözlerim kapanıyor...
Derinlerden bir ses geliyor .Bu alarmımın sesi."Uyanma vakti..Okul zamanı..Uyanma vakti..Okul zamanı.." gözlerimi açtım.. Ve açtığım gibi yattığım yerden kalktım..Ayaktayım..Etrafıma bakıyorum...Burası benim odam..Kalbimin hızlı atışlarıyla sağ elimi sol kolumda gezdiriyorum..Çipim yerinde duruyor..A ama ..
Aynamın karşısına geçtim ve kendime bakıyorum ..Hala bir lise öğrencisiyim..
