Playing with Fire - PROBINSYA SERIES #1

prologue

" oh? Babalik ka pa pala ulit doon? Akala ko ba ayaw mo nang masilayan ang probibsiyang iyon? Haha. Scam ka ha" sabi ni Divine habang bahagya akong sinasabanutan.

Napa-irap ako ng tumawa siya.

" wala naman talaga akong balak bumalik doon no! Bwisit kasi si MOMMY e! May pa seminar seminar pang nalalaman!" Inis na usal ko habang padabog na inilagay ang mga damit sa stroller ko.

" wow! Napilitan ka lang? Sure yan? Haha! Scam na naman e!" Sabi niya at sinabunutan na naman ako.

Tinabig ko ang kamay niya.

"Ano ba! Ikaw nalang kaya yung mag seminar don? Ano? Para makita mo yung astronaut na yun! Yung astronaut na nasa bukid!" Sigaw ko at iniwan ang tumatawang Divine sa kwarto ko.

Bumaba ako pagkadating namin sa probinsiyang yun. Lumanghap agad ako ng sariwang hangin, ang hangin lang yata ng Calbayog ang gusto ko sa pronbinsiyang ito.

" oy! Cousin! Asin! Asin! HAHAHAHA musta bakit ngayon ka lang bumalik maarteng nilalang?" Salubong sa'kin ni Josh habang ginugulo ang buhok ko.

Tinulak ko siya. Amoy araw.

" saan ka ba galing? Ang baho mo!" Sigaw ko pero parang wala lang sakanyang epekto ang pag sigaw ko. Ngumiti siya at sabay kindat sa'kin

" alam mo na... Basketball with friends! Ano? Sama ka? May rematch pa e! Muntik ko na ngang sinapak yung isa doon e, sabi niya 100 ang pusta tapos yung nanalo na kami 10 lang pala! Oh diba nakakagago? Sarap sapakin." Sabi niya pero umirap lang ako.

" Anong pinagsasabi mo diyan! Dalhin mo na nga lang yan luggage ko, para may ambag naman yang kadugyotan mo." Inis kong usal at itinulak papalapit ang luggage ko sakanya.

He mimicked.

Umirap ako. Ang isip talaga ng gunggong na to.

"Saan ka pupunta?" Tanong niya ng lumakad ako papalapit sa isang sports car na Lamborghini.

Itinuro ko ang sports car.

" open the door ,please" usal ki at nagpapacute pero tumawa lang siya sa'kin

" bakit sa'tin ba yan? Hindi yan atin! Di ko dinala ang kotse dahil naglaro ako ng basketball!" Sabi niya at tumawa ng tumawa.

" E ano ang sasakyan natin! Bobo nito! Alam mo namang susunduin mo'ko hindi mo pa dinala ang kotse!" Nagdadabog ako.

Inirapan ko ang mga taong panay ang sulyap sa'kin. Ang iba naman panay ang picture sa'kin. Mag pi-picture na nga lang may flash pa!

" sorry ha. Ang arte nito! Wag kang mag inarte! Mag seseminar ka diba? Haha. Yung kaartehan mo laos yan! "

" Anong connect aber?"

" wala! Hali ka na nga! Maldita nito!"

Sumunod ako sakanya panay pa ang irap ko dahil ang init-init panay pa ang papicture ng mga tao sa'kin dito.

Dahil tanga tanga at uto-uto ang gagong pinsan ko pumayag maging photographer.

Hindi ako ngumingiti. Kuha lang sila ng kuha ng picture ko. Naiinis na ako at pinahalata ko talaga yun para hindi na nila ako guguluhin pero hindi yata napansin ang nakabasungot kong mukha habang kumukuha ng litrato.

" sorry sa pinsan ko ha. Panget ugali niyan haha. Sorry."

Napa-irap ulit ako ulit.

Ako pa ang panget ugali? Pumayag na nga ako na kuhanan nila ako ng litrato. Panget pa ugali ko don? As in? Ako panget ang ugali? Nagpapatawa ba sila? Ako ? Ako? Ako?

Oo na ako daw!

Wala na man akong pakealam. Kahit bastos pa okay lang maganda naman ako. I can manipulate people naman. Joke, pero hindi ko talaga tanggap panget ugali ko tss.

" okay lang po! Ang ganda niya e! Hehe pwede po ba makipagdate? I mean friendly date?"

Nangunot ang noo ko.

Babae? Nene? Tapos date? Sa'kin? Really?

" no." I said as i leave my cousin continued talking to the little girl asking for my number for a date. Tsk.

Anong klaseng bata yun?

" where's the car? I need to go home!" Sigaw ko sa kay Josh napatuloy pa din sa pakikipag-usap sa babae.

" wala nga akong dalang sasakyan! Inulit! Maldita nito may pagkabingi at may amnesia pa"

" e bobo ka!Paano tayo makakapunta sa bahay aber? Lilipad? Gagapang? Tatalon? " sarkastikong usal ko.

" ay tanga! Nakalimutan ko nakakahiya! Ang panget mo talaga! Nakalimutan ko tuloy!'

" wow! This face napapangitan ka? Tsss. Mas panget ka pa sa panget! Makapanalait kala mo naman gwapo!" Singhal ko.

" si ano! Tanga naman e! Bilis!" Hinatak niya ako papuntang mga pilahan ng motorcab.

" bakit dito?!" Singhal ko habang pumipiglas sakanya.

" Makikisakay lang tayo sa kaibigan ko! Dali na nakakahiya."

" ayaw ko! I want to ride a car not old motorcab!" Singhal ko at naglakad papalayo doon.

Pero napahinto ako sa gulat when i saw the motorcab heading towards my direction. Napatulala ako. Akala ko masasagasaan ako pero huminto yun sa harap ko. As in sa harap. 5 inches nalang yata ang pagitan masasagasaan na ako!

Pumikit ako ng madiin. I fucking hate my life! I fucking hate this province! This place! Look! I almost got in an accident! This is crazy! Hindi talaga tama ang pagbalik ko dito! This is a pure fuck! I can't just live here with this kind of mess! Dito yata ako mamamatay ng tuluyan sa lugar na to!

" hey! Okay ka lang Couz? Couz? Asin! Asin! Asinia! Hoi! Asinia France! Ano! Hoi!" Nakapikit pa din ako naaasar sa mga taong naka paligid sa'kin.

" I HATE YOU SABI KO NAMAN SAYO DIBA NA AYAW KONG SUMAKAY NIYAN! TAPOS NGAYON SINASAGASAAN PA AKO NG LOKONG DRIVER NG SASAKYAN NA YAN! SINO BA YANG LOKONG KAIBIGAN MO HA!" I shout as my tears poured down when i saw the glimpse of his eyes looking at me darkly. I trembled as i looked at him full of emotions. Pain,longing,love ... Faded away when i realize he's the one driving the motorcab.

Akala ko mamamatay na ako. Akala ko papatayin niya ako.

I walked away. Nasasaktan pa din ako.

Bakit di sinabi ni Josh na siya yung kaibigan niya?

Bakit parang pinagkatiwala niya ako sa papatay sa'kin...papatay sa sakit...