"ကိုယ် အဝတ်လဲပြီး ဆင်းခဲ့မယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
သူ ရေနွေးကြမ်းအိုးကို လက်ဖက်ခြောင်ခပ်နေစဥ်မှာပဲ ဦးမြတ်သောက Dining Room ထဲ ဝင်လာပြီး သူပြင်ပေးထားသည့် ထမင်းဝိုင်းကို ပြုံးကြည့်သည်။
အိမ်နေရင်းဆို Polo Shirt တွေ အဝတ်များသည့် ဦးမြတ်သောက ဒီညနေတော့ ခဲရောင်ဖျော့ဖျော့ Polo shirt လက်ရှည်နှင့်ဆင်စွယ်ရောင် ဘောင်းဘီရှည်ကို ဝတ်ထား၏။
ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် အမြဲ သန့်ပြန့်နေခြင်းကလည်း သူ ဦးမြတ်သောကို သဘောကျရသည့် အချက်တွေထဲက တစ်ချက်ပင်။
"စိုက်ခင်းထဲက အသီးအရွက်တွေလား မိုင်"
"ဟုတ်တယ်ဗျ...အခုခူး အခုချက်ထားတာ"
"လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ချိုနေမှာပဲ"
"လေးတန်းပြောင်းတွေလည်း ကောင်းကောင်းဖူးတယ်ဗျ...နောက်နေ့ကျ ချိုးပြီး ပြုတ်ကျွေးမယ်"
"ကောင်းပါပြီဗျာ"
*******************************
ညစာ စားပြီးနောက် မြတ်သောမာန် ထုံးစံအတိုင်း ရုံးခန်းထဲ ဝင်ခဲ့၏။ အပြင်မှာ မိုးတွေ ရွာနေကာ အိမ်ထဲမှာလည်း အေးစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာတာကြောင့်
သူ Heater ဖွင့်လိုက်သည်။
ည ၈နာရီကျော်တော့ မိုင်မိုင်းက တံခါးခေါက်ပြီး သူ့ရုံးခန်းထဲ ဝင်လာ၏။
"ပန်းလက်ဖက်ရည် လာပို့တာဗျ"
"ကျေးဇူး"
Chamomile လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ကို ပန်းကန်ပြား ခံလျက်သားဖြင့် သူ့အနားတိုးပေးလာသည့် မိုင်မိုင်းက ထောပတ်စိမ်းရောင် Cardigan လေးနှင့်သိပ်ကို အေးချမ်းနေတာမို့ မြတ်သောမာန်မှာ ငေးကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
"ကျွန်တော် ခဏထိုင်မယ်နော်"
"ရတာပေါ့...ဒီဘေးမှာထိုင်ခုံရှိတယ် လာ"
သူ ခွင့်ပြုမှ မိုင်မိုင်းက
သူ့အလုပ်စားပွဲ နံဘေးတွင် သာသာလေး ခုံဆွဲထိုင်၏။
"ဦးမြတ်သော အလုပ်လုပ်တာကို ကြည့်ချင်လို့...ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ နေမှာမို့ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပါဗျ"
အပိုင်း [ ၃၀ ]
Start from the beginning
