BAKIT ang lupit naman ng tadhana pag dating sakin, bakit ako nag titiis ng ganito ka hirap, Bakit kailangang mawala ang mga mahal ko sa buhay, Bakit kailangan kong maghirap, Bakit kailangang palagi akong umiyak.Dyos ko paano ko malalampasan ito gayong wala na ang Nanay at Tatay ko Dyos ko tulungan n'yo po ako...
"Let's go PJ" rinig Kong Sabi ni Andrea...
"No! I don't want to leave them here" "Just go andrea if you want!"
Dagdag ko pa At mas lalo pa akong humagolgul habang yakap Ang wala Nang buhay na katawan Ng mga magulang Ko..
"PJ you need to be Saved" may diing pag kakasabi niya kaya nka ramdam ako ng inis sa kanya.
"At sa tingin mo ba ay masaya ako na nakaligtas habang wala nang buhay ang mga magulang ko"?
"Ni hindi ko na alam kung saan ako hihigit pa ng lakas para malampasan ang pagsubok na ito!"Dagdag ko pa at mas lalong humagolgul ng iyak..
"PJ alam kong matapang ka at alam kong hindi matutuwa ang mga magulang mo kung mag papaka mahina ka sa buhay mo ngayong wala na sila"Mahabang turan ni Andrea habang umiiyak na dn na humahagod sa likod ko.
"Tutulungan kita PJ wag kang mag alala andito lang ako at hindi kita pababayaan" dagdag pa niya kaya mas lalo pa akong umiyak and this time ay si Andrea na ang niyakap ko at hinayaang ibuhos ko lahat ng luha sa balikat niya..
"Salamat sayo Andrea at lage kang andito para sa akin"Humihikbing wika ko sa kanya at bumaling sa mga nakahandusay kong mga magulang..
"Nay,Tay Hindi ko po alam kung paano ko pa haharapin ang malupit na mundong ito, pero isa lang po maipapangako ko sa inyo. "IPAGHIHIGANTI KO PO KAYO AT HINDING-HINDI MASASAYANG ANG PAGKAMATAY NIYO"Huling sinambit ko bago hinalikan ang mga noo nila at pinulot ko ang kwintas na hawak ni Itay bago tumakbo kasama ang kaibigan ko..
"Ahhh..A-aray"napadaing ako sa subrang sakit dahil sa pagka Talisod ko.. "Andy tumakbo kana dali wag mo na ako hintayin tumakbo kana please" "Nooo PJ..Come on bess please makakatakas din tayo dito"Umiiyak na turan niya.. "Bess please hindi ko na kaya.ang sakit na ng paa ko at nawawalan na ako ng lakas"Pag papaliwanag ko.. "Bess alam ko matapang ka kaya sige na naman Oh wag ka sumuko"Pag papalakas niya naman sakin.. "Bess come on Andy..Goooo run as you can please"Pag mamakaawa ko sa kanya.. "NO PJ I WONT LEAVE YOU HERE, WE'RE BESTFRIEND SINCE THEN SO PLEASE LET ME HELP YOU TO GETOUT OF HERE"umiiyak at nag mamakaawa niyang sambit sakin.. "Come on PJ hold my Hand I'll Help you bess"dagdag pa niya Kaya imbis na mag protesta pa ay nilakasan ko nalang ang loob ko para maka tayo habang inaalalayan naman ni Andy ang likod ko at sabay kaming lumakad kahit na subrang sakit na ng paa ko..
"Bess teka lang"hinihingal na pigil ko kay Andy kaya inalalayan niya ako na ma upo sa may bato.. "Bess asan na kaya tayo, mag di dilim na Oh at siguro naman ay nakalayo na tayo sa kanila"Mahabang turan ni Andy "Sana nga bess,Halika bess upo ka muna dito Oh"pag aalok ko sa kanya na agad niya naman sinunod.. "Ang ganda ng sunset bess Oh, napaka payapang tingnan"Malungkot na wika ng kaibigan ko.. "Oo nga bess ang ganda parang tayo lang magaganda"Pag bibiro ko naman sa kanya.. "Aba syempre pang Ms. Universe kaya beauty natin haller"SAbay naman niya sa biro ko w/ matching kiss pa sa palad and kaway2 pa sa hangin.. Hayst sana kagaya nalang ng araw ang buhay ko masaya sa maghapon at mapayapa naman sa gabi..
"Bess sa tingin mo ba kakayanin ko pa mabuhay Ng Wala sila Inay?"malungkot na tanong ko sa kanya..
"Oo Naman Bess ikaw pa Ang Tapang2 mo at matatag ka Kaya"pagpapalakas Niya Naman sakin..
"And don't worry bess after we get out from here,I won't let live in your house alone"pahabol pa Niya..
"Anong ibig mong sabihin bess,kanina kapa pa English2 ah"Tanong ko Naman sa kanya..
"Bess favor please,di ko Kasi maisip na mag Isa mo sa bahay niyo after you lost your parents"Pag susumamong Turan Niya sakin
"Sure Bess,pero ano nalang sasabihin Ng kamag anak mo"malungkot Naman na tanong ko sa kanya
"Bess alam mo naman DIBA mag isa lang din ako sa bahay,kaya para safe tayo duon ka nalang din sakin para masiguro kong hindi ka magbibigti"pag papaliwanag naman niya na may halong biro..
"Okay..okay bess, and for your information ha Hindi ako mag bibigti,baka batukan pa ako ni nanay pag nagkita kami sa heaven ih."pag papaliwanag ko din..
"HAHAHAHAHHA see?,Hayst sige na nga,Hug nalang tayo para gumaan loob natin"paglalambing naman ng kaibigan ko..
Kaya niyakap ko siya nga mahigpit ganun din siya sakin..
Hayst kahit kailan talaga napaka lambing nitong babaitang to sakin kahit ang totoo minsan napaka maldita nito..
"Bess Oh may ilaw duon, puntahan kaya natin para makahingi tayo ng tulong"Turo niya sakin sa isang kubo na may umiilaw nga sa loob..
"Tara bess gutom na din kasi ako"Tugon ko naman sa kanya..
Kaya inalalayan niya ako para mag lakad patungo sa may kubo..
"Tao po...Tao po."
Ilang ulit pang ganun ang ginawa ni Andy bago binuksan ng babaeng sa tingin ko ay 40+ na ang edad..
"Ano pong kailangan nila?"tanong ni Ali sa amin..
"Magandang gabi po nay, ah gusto lang po sana namin makituloy dito sa inyo kahit ngayong gabi lamang po"malungkot na turan ng kapatid ko..
"Ah-eh mga eneng bakit ganyan mga itsura ninyo"pagtataka ni nanay bago kami tuluyang pinapasok..
Pinaliwanag namin ang nangyari sa mag asawa kaya na intindihan nila kami at pinag linis ng katawan at pinag bihis na din, since were both Female pinahiram kami ni nanay ng bistida at mga tinatago daw niyang undies lalo pag may bisita siya..
"Oh kain ng madami mga anak ah tingnan niyo oh kawawa naman kayo"Pag aalok naman ng asawa ni nanay sa amin..
"Opo salamat po, pero kanina pa po kami dito pwedi po ba malaman mga pangalan ninyo?"Ngiting sabi ko naman sa kanila..
"Ah Oo nga pala,ako nga pala si Helen At ang asawa ko naman si Ricardo"sagot na pag pa pakilala naman ni nanay sa amin..
Ako naman ko c Andrea, Andy nalang po, at ang bestfriend ko naman Si Pamela PJ nalang po for short"pag pa pakilala din ni Andy sa mga pangalan namin..
"Kay gagandang mga pangalan bagay sa mga magaganda niyong mukha" puri naman ni nanay sa mga pangalan namin..
FASTFORWARD
After namin kumain ay iginaya na kami ni nanay Helen sa magiging silid namin..
Kaya nag pasalamat na kami sa kanya at nahiga..
"Ohh gosshh it was a VERRY VERRY LONG AND TIRENG DAY"turan ni Andy bago nahiga..
"Goodnight bess"Sabi ko sa kanya bago nahiga..
"Goodnight too bess sweet dreams " tugod naman niya..
...And everything went black...
Kinaumagahan....
"Nay Helen,Tay Cardo salamat po sa pag pa patuloy niyo samin dito ah, di po namin alam kung paano kayo pasalamatan pero pangako po namin pag naging maayos na po ang lahat papasyal po kami dito"mahabang saad ko sa kanila
"Salamat po nay,Tay hulog po kayo ng langit sa amin,utang na loob po namin to sa inyo"pag papasalamat din ni Andy..
"Ayy nako wala yun mga Anak basta mag iingat kayo,kain muna kayo bago lumakad"pag aalok pa ni nanay sa amin..
"Nay wag na po baka kasi hanggang ngayon ay sinusundan pa nila kami"pag papaliwanag ko naman
"Ah ganun ba,Oh sige mga eneng ingat kayo ah, balik kayo pag maayos na lahat"Malungkot na turan ni nanay
"Nay bat ka nalulungkot "tanong ko naman.
"Wala to nak namimiss ko lang anak namin na namatay na matagal na yon"sagot naman ni nanay
"Basta nay babalik kami pag maayos na ang lahat promise po"Sabi ko naman at nag mano na ganun din si Andy at tuluyan na kaming lumakad ulit..
