N. zapomniał.
Zapomniał o tym, co kiedyś sprawiało mu radość.
Czuł, że nie chce robić nic na siłę.
Choć wiedział, że zawiedzie Wielu.
Ale potem całkiem zapomniał, że to lubił.
Spotkał Kogoś.
Zapomniał o Nich.
Żył.
Przypomniał sobie, ale nie chciał wracać.
Ktoś mu pomógł, przekonał go.
I N. wrócił.
Czy to dobrze?
Wiedzą tylko gwiazdy, które dalej czasem mrugają do N.
Choć N. nie mruga do gwiazd.
YOU ARE READING
Życie N.
Poetry❝N. jest człowiekiem. Z krwi i kości. [...] Czy czymś się wyróżnia? Oh, N. jest... ❞ Dedykuję to każdemu, kto jest.
