Jakoś ostatnio jestem coraz smutniejsza
Skulona w kącie coraz bardziej zanikam
Wypalam się powoli, pozostaje po mnie cień
Jak cień poruszam się między ludźmi i cierpię
Jestem śmieszna w swej egzystencji
Zbyt wrażliwa by żyć, zbyt nieśmiała by się temu sprzeciwić
YOU ARE READING
Życie pisane wierszem
PoetryWiersze, w których zamknięty jest sens mojego życia Słowa tam zawarte są jednocześnie moją osobistą spowiedzią i próbą ucieczki od codzienności * * * Zapraszam do lektury! 🖊
3
Jakoś ostatnio jestem coraz smutniejsza
Skulona w kącie coraz bardziej zanikam
Wypalam się powoli, pozostaje po mnie cień
Jak cień poruszam się między ludźmi i cierpię
Jestem śmieszna w swej egzystencji
Zbyt wrażliwa by żyć, zbyt nieśmiała by się temu sprzeciwić