Çocukluk Aşkım 💖

5.Bölüm

Nefes'ten
Pikabın kapağını kırık parmaklarımla zor kapattım şimdi ne olucak hiç bi fikrim yok offf

Tahir'den
Aklım hala o kadındaydı o şerefsiz herif acaba kızı dövüyomu offf inşallah öyle bi şey yoktur çünkü o kızında kadım cinayetlerine kurban gitmesini istemem.Bu dünyada her 3 kadından biri şiddet görüyor.

Nefes'ten
Sakinim sakinim
Şimdi arabanın ilk durduğu benzinlikte inip hemen karakola gidip şikayet edicem sonrada ailemin yanına işimin başına dönücem.(Yav he he ben dömdûrmicem ama)

SABAH OLUR
Nefes uyanır pikabın kapağını açıp bakar TRABZON SÜRMENE dedir

Nef: Sürmenedeyim!
Salak Nefes salak Nefes nasıl uyuya kalırsın nasıl yaparsın böyle bi şeyi

Pikabın kapağını kapatıp ne yapabileceğimi düşünmeye başladım acaba beni gördüklerinde geri o pisliğe vermezler inşallah hem vermeye kalksalar Tahir beni o piskopata veremez inşallah buraya geldiğmi bulamaz o pislik ama Tahir'e anlattığımda deliricek off ya ben ne yapıcam ya...
Ben bunları düşünürken araba durdu ve birden pikabın kapağı açıldı karşımda çocukluk aşkım vardı... Tahir pikabın kapağını açtığında beni görünce dondu bilmiyordu o benim çocukluğundaki Nefes olduğmu...

As: Ula ne oldi dondun kaldun?
Tahir bunun ne işi var burda?
Mus: Asiye gel şu kızın ayakkabılarını çıkar!
As: Geldum geldum

As: Sen mi aldun bunu arabaya?
Tah: Ula ne alacam elin karısını arabama!
As: Bekle burda bi şey uydurup geliyrım!

Ben pikabın kapağını açmaya çalışırken Tahir açtı ve gene hödüklük yaptı...

Tah: Sok kafanı içeriye!
Nef: Sokmuyorum gidicem ben
Tah: Eline ne oldu kırıkmı? Vedatmı yaptı yoksa? Bak belliki o heriften kaçmışsın bırak yardım ediyim o yüzden bekle Asiye yengem gelsin bi hastaneye gidelim parmaklarına baktıralım!
Nef: Hastane olmaz benim gitmem gerek! Ben hallederim!
Tah: Yav bekle korkma seni geri göndermiycem o şerefsizede haber vermiycem!
Nef: Sana güvenmem için bi sebeb söyle?
Tah: Benim memleketimdesin biz misafire kalleşlik yapmayız! Şimdi sesini kıs kafanı sok bekle!

Hani derler ya 7'de neyse 70'de de öyle olurmuş derlerdide inanmazdım. Ama şimdi inandım ya bi adam hiç mi değişmez çocukkende deliydi şimdide deli hemde daha deli ûstüne ûstlük hödük sinirlerimi oynattı ya... Büyük ihtimalle hastene istemediğim için Osman Hocaya götûrûr bu deli beni Osman Hoca kırıktan çıkıktan anlar ve ondan sır çıkmaz...
Vedat evden kaçtığmı farkettiyse kudurmuş köpek gibi heryere saldırıyordur ilk o bahçedeki itlere sarar gebertsin isterse umrumda değil o şerefsizin bana şiddet uyguladığnı bile bile sustular niye para için sırf...
Ben bunları düşünürken araba durdu galiba dûşündüğüm gibi Osman Hocaya getirdiler... Tahir'de pikabın kapağını açtı ve gene hödüklük yaptı...

Tah: Ne bekliyorsun hayde insene
Nef: Neresi burası niye geldik buraya?
Tah: Hastane istemedin ama o el öyle kalmaz Osman hoca anlar kırıktan çıkıktan hayde!

Tah: Selamın aleyküm Osman hocam
OH: Aleyküm selam deli Tahir
Hoşgeldiniz sefa getirdiniz
Tah: Hoşbulduk Osman hocam da bi içeri girsek!
OH: Girelim sende hoşgeldin kızım

Başımı salladım hoşbuldum anlamında.
Merdivenlerden yukarı çıktığmızda ayakkabılarımı çıkarmak için eğildim ama elimle çıkarmam mümküm değildi kırık parmaklarım yüzünden doğrulup başka şekilde çıkardım sonrada içeri girdim şöyle bi baktımda hiç değişmemiş etraf hep aynıydı... içeri geçince Osman hocanın yanına oturdum...
Birden parmaklarıma değince korktum yerimden sıçradım Osman hoca Tahir'e baktı...