BaŞkA BiRi

103 5 2
                                    

Öncelikle bizi bu zor zamanlarda yalnız bırakmayan AşkımValiye selamlar ve sevgiler...

Lanet bir pazartesi demek istemiyorum çünkü kar yağiyor.Heryer bembeyaz ve huzur verici.İçime bi tokluk çöktü ve kahvemi alıp çıktım.Yağan karı izlemek için bu soğukta dışarı çıkmayı delilik olarak bulsam dahi yine de ayaklarım beni ayak basılmamış kara itti.Bu pazartesileri bana farklı geliyo.Sanki yüzüne baktığım yalancıları iki yıldır görmemişim gibi.İlk 20dakikayı uyumak amaçlı geçirdiğimden rahattım.Uykuluydum evet çünkü tüm gece birilerini düşünmekten alıkoyamadım kendimi.Onu şuan görme şansım bile yoktu.2.ders ortası gelir hiçbişey olmamiş gibi derse ayak uydurup devam ederdi.Bu sinir bozucu ortam hocanın gelmesiyle dağildı .Onun gelmesi pek de umrumda değil aslında ama arka sıradaki ezik ve ineklerin çığırması gerçekten sinir bozucu.Birden telefonum titredi ve beklemediğim birinden mesaj aldım.Can.Daha doğrusu telefonumdaki kayıtlı adıyla"Okuz".

-Ben geç gelicem hocaya haber ver.

Emir mi veriyon lan sen.Bu ne rahatlık sanki beni bi gün önce bırakmamış gibi.

-Zaten geç geliyosun.

-4.ders gelicem aq

Evet simdi de kankasıymışımcasına konuşmaya başladı.

-Tamam Can.Zaten başkasını bulamadın mı anlamıyorum ben.

-Başkası?Neden yani biz iyi arkadaş değilmiyiz?

Ha valla o kadar iyiyizki can ciğer.Adam rahat ya.

-Evet haklısın tamam haber veririm.

-Ok.Sağol

-Rica ederim

-Seni seviyorum,          diyebilseydim keşke belki bazı şeyler karışır bazıları düzelirdi.

Kapıdan Deniz kahkaha atarak çıktı hem de yanında bi yakışıklıyla .Oha o Mert miydi?

-Deniz bu kim?

-Su senin kafa gitmiş sence kim?

-Müstakbel eniştem?

-Tamda doğru noktadasın bebeğim.Artık bizim okulda kendisi.Hem de yan sınıf(hani şu çirkin topluluğu olan).

Nasıl da mutlu .Ben neden mutsuzum ya lanet olsun.Yaratılmışların en üstüyüz yaşadığımız hayata bak.

-Çok sevindim gerçekten çok harika bir haber bu .Hemen kutlamalıyız.

Telefonuma yine birdenbire bir mesaj geldi.Ama bu tanımadığım birinden.

-Benimle bir akşam yemeği?

Bu kim ya.Hiçbir fikrim yok ve bön bön etrafa bakarak bu şanslıyı arıyodum.

-Sen kimsin?

-Çok tatlı biri.

Al işte ukâlanın teki çıktı

-Şunu adam akıllı söylesen diyorum.

-Tamam tamam, tam arkandayım

Bu kim ya ?İlk defa görüyorum.Ayrıca gerçekten çok tatlı.Nasıl fark edemedim.

-Tanışıyomuyuz?

-Tanışmıyoruz ama tanışabiliriz.

-Akşam yemeğinde mi?

-Neden olmasın?

-Ciddi değilsin sen.

-Tabiki ciddi değilim ne saf bişeysin sen.Ama en çok böyle olmandan hoşlanıyorum...

Diyerek yanağimdan bir makas aldı.

-Tamam ciddilesebilir miyiz?Sen kimsin?

-Ben kimim?

-Ask.fm cilik oynamıyoruz

Diyerek pis bakış attım.

-Tamam tamam sakin.Ben Cenk.Sen iki aydan beri takip ediyorum ama beni henüz fark edemedin.

-Yani sapığımsın.

-Denebilir.

-Peki sana nasıl güvenerek seninle  yemeğe cıkabilirim .

-Can'ın eski dostuyum baya sağlam arkadaşlığımız var.

-Can benim umrumda değil, ne alakası var hem ,Canla iyi dost olman beni ne şekilde ilgilendirebilirki?

-Ayrıldığınızı biliyorum .Bu yüzden bugün burdayım.

-Yani amacın farklı...

-Yo yo yo yo yani belki birin dizine yatıp uyumak istersin diye ben şey etti.... Yani daha doğrusu bir omuz gerekiyordu...

-Tamam tamam bu akşam sekizde caddebostan sahilde kayalıkların oraya gel.
Ve konuşmayı sonlandırarak sıralarımıza döndük.

Bu çok tatlı bi çocuk.Belki de cidden başka biri gerekiyordur bana, o öküzü unutabilmem için.Hem iyi birine de benziyor.Bu çocuk bana şans getiricek hissediyorum...

SaDeCe SeNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin