Photographer & Guitarist [JaemRen+NoRen]

Episode 25 (Zawgyi) {Final}

Injun လည္း ဆိုင္ထဲက ထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ အျပင္ဘက္က ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမွာ အုပ္ထားကာ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။ မွိတ္ထားမိတဲ့ မ်က္ဝန္းအစုံကို ဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာ သူ႔အေရွ႕က ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ေနသည့္ Jeno ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"Injun ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကိုယ္က မင္း အခုတေလာ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ေနရေတာ့ ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ပါ။ ကိုယ္တိုင္ ဆြဲခ်င္တယ္ဆို ဆြဲၾကတာေပါ့။ ကိုယ္လည္း ကူညီေပးပါ့မယ္"

အပိုင္း (ခ)

Jeno ကို Injun အခ်စ္တိုးရသည့္ထဲတြင္ ဒီအခ်က္လည္း ပါသည္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ စကားမ်ားလို႔ Injun က မွန္ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ Jenoက မွန္ေနသည္ျဖစ္ေစ Injun ထထ ထြက္သြားတိုင္း ပစ္မထားဘဲ ေနာက္က အၿမဲလိုက္ကာ ေျဖရွင္းေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ စိတ္အခန႔္မသင့္လြန္းၿပီး Injun က ဆြဲထိုးရင္ေတာင္ အျပစ္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနတတ္သည္။

ၿပီးရင္ Injun ေျပာသည္က္ို, အဆင္မေျပလွ်င္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အရစ္တစ္သိန္းနဲ႔ ေဒါသေပါင္းမ်ားစြာကို စိတ္ရွည္ရွည္ထား သည္းခံရင္း ေအးေဆး ေျဖရွင္းေလ့ရွိသည္။ လက္ခံႏိုင္သည့္အရာ၊ အဆင္ေျပသည့္အရာေတြဆို သူ႔ဆႏၵကို ေနာက္ပို႔ၿပီး Injun ဆႏၵ ကိုသာ ဦးစားေပးတတ္သည္။ ဒီလို ဆိုးတဲ့ ကိုယ့္ကို သူက အၿမဲ သည္းခံေပးေနမွေတာ့ အခ်စ္ေတြ တိုးမိေနတာ ဆန္းသလားလို႔။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း အ႐ိုး တစ္ျခား အသား တစ္ျခား ခြာပစ္ခ်င္ေလာက္တဲ့အထိ အျမင္ကတ္ရပါသည္။ အင္း ရွိေစေတာ့။

"ငါ .. ေတာင္းပန္ပါတယ္ Jeno။"

"ေတာင္းပန္စရာ မလိုပါဘူး Injun။ ကိုယ္ကပဲ ေတာင္းပန္ရမွာပါ။ မင္း စိတ္ထဲက ေပ်ာ္သလို လုပ္ပါ။ ကိုယ္က မင္းေပ်ာ္တာ ျမင္ရမွ ေပ်ာ္တဲ့သူမို႔ပါ။ ကဲ အခု ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ"

"ဟီး တကယ္ ငါ့လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ရတယ္ေနာ္"

"အင္း လုပ္လို႔ရတယ္"

"ဒါဆို မင္းနဲ႔အတူတူ ကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းဆြဲခ်င္တယ္"

"ကိုယ္နဲ႔ အင္းပါ ကိုယ္ ဘာမွေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္။"