ဦး 💜
Chapter - 13
စာျပခိုင္းဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး ။ စာနဲ႔ အလွမ္းေဝးေနတဲ့ ဦးကို ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမွ ေခၚမထားရင္ ဦးက အခန္းထဲဝင္ၿပီး ျပန္ထြက္လာမွာ မဟုတ္ေတာ့ဖူးေလ..။ အခုလို စာျပေပးလို႔ ေခၚထားလိုက္ေတာ့ ဆိုဖာေလးေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ph သံုးကာ ေစာင့္ေနေပးတဲ့ ဦးက ဝမ္ရိေပၚနားမွာ ႐ွိေနေပးခဲ့သည္ေလ..။
" ဦး "
" အြန္း.. "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ph ေလးသံုးေနကာ ေစာင့္ေပးေနတုန္း ေခၚလာတဲ့ ေကာင္ေလး အသံေၾကာင့္ သံုးလက္စ ph ေလးကို လက္ကခ်ကာ ထူးလိုက္သည္...။
" ဟို တစ္ေန႔က ဦးေလးႀကီးက ဦးနဲ႔ သိေနတာလား..."
ေကာင္ေလးရဲ႕ အစမ႐ွိ အဆံုးမ႐ွိ ေမးလာတဲ့ စကားေၾကာင့္ နားမလည္ သလို ေခါင္းေလး ငံု႔ၾကည့္မိတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ။
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ ဦး ျပန္ေျဖလာမယ့္ စကားကို ေခါင္းေလးေမာ့ၾကည့္ကာ ေစာင့္ေနမိသည္...။
" ဘယ္ ဦးေလးႀကီးလဲ ေကာင္ေလးရဲ႕..."
ဦးရဲ႕ ျပန္ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းေလးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလး မဲ့႐ွံဳ႕မိသြားတဲ့ ဝမ္ရိေပၚ ။ ဦးက အရိပ္ျပလို႔ အေကာင္ မျမင္ဘူး... ။ ဘယ္ ဦးေလးႀကီး ႐ွိဦးမွာလဲ ဟိုေန႔က မားကတ္မွာ သူ႔ကို ပိုင္ဆိုးပိုင္နင္း လက္လာဆြဲလို႔ ဦးကိုယ္တိုင္ လာေခၚထုတ္ေပးသြားရတာေလ.... အဲ့လူႀကီးေပါ့...။ဒါေပမယ့္ ဦးက ေမ့လိုက္သလိုပဲ အဲ့ကိစၥကို ။ ဒီေတာ့ သိခ်င္တဲ့ ဝမ္ရိေပၚ ကပဲ အစျပန္ေဖာ္ၿပီး ျပန္ေမးရတာေပါ့...။
" ဟို ဦးေလးႀကီးေလ ကြၽန္ေတာ့ကို မားကတ္မွာ လက္လာဆြဲတဲ့ ဦးေလးႀကီးနဲ႔..."
ထိုမွ ဝမ္ရိေပၚ စကားကို အမွတ္ရသလို ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔... ။
ဟိုတစ္ေန႔က ဆြဲလားရမ္းလား ျဖစ္ခဲ့တာကို ေကာင္ေလးက အမွတ္ရၿပီး ျပန္ေမးေနတာ ေနမွာ...။
မေျပာျပခ်င္ေပမယ့္ ေကာင္ေလးသိထားေတာ့လည္း ပိုအဆင္ေျပတာေပါ့ ။ သူ႔ကိုသူ သတိထားကာကြယ္လ္ို႔ ရတယ္ေလ မဟုတ္လား.... ။
"ဝမ္ေခ်ာင္းတဲ့ ကိုယ့္နဲ႔ စီးပြားေရး ၿပိဳင္ဘက္...။
သူကသာ လိုက္ၿပိဳင္ေနတာပါ ကိုယ္ကေတာ့ စိတ္မဝင္စားပါဘူး..။ စိတ္ထဲေတာင္ မ႐ွိဘူး ဒါေပမယ့္ သူက ကိုယ္လုပ္သမ်ွ လိုက္လုပ္ၿပီး ကိုယ္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အရာမွန္သမ်ွ လိုက္ဖ်က္စီးခ်င္ေနတာ "
