Into the Cultivation world (က်င္​့ၾကံျခင္​း​ေလာကထဲသို႔)

(2)ကမာၻသစ္​သို႔​ေရာက္​႐ွိျခင္​း (ကမ္ဘာသစ်သို့ရောက်ရှိခြင်း)

အျဖဴ​ႏွင္​့အျပာ​ေရာစပ္​ထားသည္​့ ​ေ႐ွး​ေခတ္​ ၀တ္​စံုတို႔ကို ခန္​႔ညား​ေသသပ္​စြာ၀တ္​ထားသည္​့လူႏွစ္​​ေယာက္​မွာ ​နတ္​သားမ်ားအလား​ေခ်ာ​ေမာၾကသည္​။ တစ္​ခဏ​ေလာက္​​ေတြ​ေ၀​​ေငး​ေမာ​ေနၿပီး​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ​ေ႐ွာင္​႐ွင္​းလည္​​ေခ်ာင္​းမွ စကားလံုးအခ်ိဳ႕ထြက္​က်လာသည္​။

"မမွတ္​မိဘူး။ မင္​းတို႔ကဘယ္​သူ​ေတြလဲ။ ငါကဒီကိုဘယ္​လို​ေရာက္​လာတာလဲ"

"ငါတို႔ကမင္​းရဲ႕ ဆရာတူအစ္​ကို​ေတြ​ေလ။ မ​ေန႔က ညခင္​း​ေတာလိုက္​ရင္​း မင္​းဒဏ္​ရာရၿပီး ​ေမ့​ေျမာသြားတာ​ေလ။ ဘာတစ္​ခုမွ မမွတ္​မိဘူးလား"

​ေနာက္​ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းတြင္​ရပ္​​ေနသည္​့သူကပါ၀င္​​ေျပာလာသည္​။ ​ေ႐ွာင္​႐ွင္​း အမွန္​ပင္​​ေၾကာင္​အသြားရပါ၏။ သူ႔ဘ၀တြင္​ဤအျဖစ္မ်ိဳးျဖစ္​ဖို႔ မဆိုထားႏွင္​့ ၾကားပင္​မၾကားဖူးသည္​့အ​ေၾကာင္​းအရာမ်ားျဖစ္​သည္​။ အဲ ၀တၱဳထဲမွာ ဖတ္​ဖူးတာ​ေတြကလြဲလို႔​ေပါ့။

"ငါတစ္​ကယ္​ဘာမွမသိဘူး"

အျဖဴ​ေရာင္​လူႏွစ္​​ေယာက္​က တစ္​​ေယာက္​​ကိုတစ္​​ေယာက္​'ဘာလုပ္​ၾကမလဲ' ဆိုသည္​့အ​ေမးမ်ိဳး​ပါသည္​့ အၾကည္​့တို႔ျဖင္​့ၾကည္​့လိုက္​ၾကသည္​။

"အားယန္​ စိတ္​​ေအး​ေအးထားၿပီး အရင္​ဆံုး ကုတင္​​ေပၚမွာ​ေသခ်ာထိုင္ပါဦး။ ၿပီးရင္​ အစ္​ကိုတို႔​ေသခ်ာစကား​ေျပာၾကတာ​ေပါ့"

​ေ႐ွာင္​႐ွင္​း​ေ႐ွ႕မွလူက လဲက်​ေနသည္​့ ​ေ႐ွာင္​႐ွင္​းကိုကုတင္​​ေပၚ တြဲထူရင္​း ​ေရတစ္​ခြက္​ပါကမ္​း​ေပးလာသည္​။

"အားယန္​။ မင္​းသိသမ်ွ အစ္​ကိုတို႔ကို​ေျပာျပပါလား။ မင္​း​ေခါင္​းထဲမွာ႐ွိသမ်ွအ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြ အကုန္​လံုး"

​ေ႐ွာင္​႐ွင္​းရဲ႕မ်က္​လံုး​ေတြကို ​ေသခ်ာၾကည္​့ရင္​း​ေျပာလာသည္​့ထိုလူကို ​ေ႐ွာင္​​ေ႐ွာင္​းမယံုသကၤာႏွင္​့ၾကည္​့မိ​ေသာ္​လည္​း သူ႔မ်က္​ႏွာမွာ အလိမ္​အညာစိုးစဥ္​မ်ွမ႐ွိ​ေခ်။ ​ေနရာထူးထူးဆန္​းဆန္​းကို​ေရာက္​​ေနၿပီပဲ ​ေျပာျပလိုက္​ရံုကလြဲလို႔ဘာလုပ္​ႏုိင္​မွာတဲ့လဲ။