Mafya Patron

Özel bölüm 4

Uyandığım an Baranın kokusunu içime çektim. Harika kokuyordu. Bu evin hissettirdikleri ve Baranın huzuru...

Kötü olaylar yaşansada bu ev benim için değerliydi. Buğra bebekken ve ben onun bakıcısıyken çok mutluydum. Gerçekten mutluydum. Şimdi de mutluyum tabii ama o zaman farklıydı. Hiçbir şey bilmeden yaşıyorduk. Cahillik kesinlikle mutluluktu. Bunu acı bir şekilde öğrenmiştik.

"Deli gibi neden bir noktaya bakıyorsun ?" Uyanık mıydı ?

"Sana da günaydın Baran."

"Günaydın güzelim." Şakağımdam öpüp kollarıyla beni sardı. Aklıma bu gün sözlenecek olduğum gelince hızla yerimden kalktım. Daha doğrusu çalıştım. "Baran bi bırak. Bu gün sözleniyoruz. Sarah ve Betül ablaya haber vermem lazım. Senin amcan var daha. Çok iş var çok kalk.

Oflayarak beni bıraktı. "Amcam burda zaten." Şaşkınca suratına baktım. "Baban senden bi gün önce amcamı aramış söylemiş Anneannen sen uyurken aradı. Bende sassize aldım. Mesej atmış sonra." Vay be. Anneannemin mesajına baktım.

Yavrum hayırlı olsun. Deden kederlendi biraz ama ben mutluyum. Sende mutlu olursun inşallah. Öğrendiğim an sarmaları sarmaya başladım. Yarın Sarah ve Betülü ül gel bize 2 3 gibi birlikte bitirelim 8e kadar hazır olalım kuzum. Yemeksiz olmaz."

"Tamam. İyi olmuş. Elbise almaya gideceğim." Direk telefonumu alıp Sarahı aradım. Sanki bekliyormuş gibi hemen açtı.

"Efendiiiiiim."

"Sarah sıkı dur ! Sana bir haberim var ! Ben bu gün sözleniyorum." Birlikte çığlık attık.

"Kızım niye her şeyiniz böyle hızlı oluyor. Eee ne yapacağız ?"

"Bi elbise almam lazım. Sonra bir kaç tatlı falan yaptıralım. Anneanneme Betül ablayı alıp geçelim sarma sarcaz." Güldü. "Tamam hazırlan hemen o zaman. Betül ablayı da ara elbise alıp onu alırız öyle geçeriz anneannene."

"Tamam hadi bay. Yarım saatin var Eceyi al çık."

"Tamam öptüm." Hemen saçımı başımı düzeltip banyoya girdim ve kendime çeki düzen verdim. Baran hala yatakta oturuyordu. "Hadi Baran ya saat 12 olcak. Hazırlan da bırak bizi." Yerinden kalkıp karşımda dikildi. "Telaş yapma..."

"Bu gün sözleniyoruz ve hiç bir şey hazır değil." Yanağımı öpüp banyoya girdi. Bende o ara saçımı yaptım ve Betül ablaya haber verdim. Bir iki çığlıktan sonra sonunda konuştu ve bize uyacağını söyledi. Baran içimi eriten sesi ile bana seslendi.

"Efendim ?"

"Hazırsan çıkalım."

"Hazırım." Heyecanla evden çıktım. İçimde ki bu telaş ve heyecan beni bitirecekti. Arabaya bindiğimde deli gibi sırıtarak radyoyu açtım. "Kız seni alan yaşadı. Dertlerini de boşadı..."

"Ay Baraaan günün anlam ve önemine acayip uymadı mı ?" Baran güldü. Sarahların evine geldiğimizde onu aradım.

"Efendim aşko."

"Geldik biz, aşağıdayız."

"Geldim hemen." Telefonu yüzüme kapattı.

"Baran sen niye heyecanlı değilsin ?"

"Neden olayım ?"

"Sözleniyoruz."

"Evliliğe yaklaştığımız için mutluyum."

"Ayyy. Duygusuz."

"Teklifimi kabul ettiğin günden beri sen benim sözlüm, nişanlım ve eşimsin. Bunlar teferruat." Gülüp yanağını öptüm. "Tatlısın." Tek kaşını kaldırıp bana döndü. " Ben mi ?"