~Ο Πρώην κολλητός μου~

38 κεφάλαιο

Κάθησα στην γωνία ενός μαγαζιού για να περιμένω τα κορίτσια αφού είχαμε συνεννοηθεί απο χθες να παμε όλες μαζί στο σχολείο..
Ευτυχώς ήρθαν γρήγορα γιατί βαριόμουν υπερβολικά..

Ρ: Καλημέρα Νεφέλη..
Μου είπε η Ραφαέλα.

Ν: καλημέρα girls!!
Απάντησα και τους έδωσα από μια αγκαλιά..

Μ: πως είσαι σήμερα?
Ρωτάει η Μαριάννα.

Ν: μια χαρα το εχω ξεπεράσει το σοκ απο το κλάμπ..

Ρ: ευτυχώς.. Ας ξεκινήσουμε για να μην χάσουμε την πρώτη ώρα..

Περπατούσαμε και λέγαμε διάφορα πράγματα.. Συγκεκριμένα η Μαριάννα μας λεει οτι τωρα που θα ξεκινήσουμε το διάβασμα για τις πανελλήνιες δεν θα έχει χρόνο να βλέπει netflix και τον Θοδωρή...

Οταν φτάσαμε είδαμε ότι είχαμε αργήσει αφου ολα τα παιδιά ηταν στις τάξεις..

Ρ: μπράβο Μαριάννα μας καθυστερησες λέγοντας μας τις χαζομάρες σου..

Μ: ιιι και τώρα τι θα κάνουμε? Θα μας κραξει ο φυσικός...

Ν: παμε μέχρι την τάξη και αν έχει μπει δεν θα μπουμε εμείς..

Τρέχουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε για να προλάβουμε.. Προς μεγάλη μας τύχη δεν είχε μπει ακόμα..

Ν: Μαρία γιατί δεν έχει έρθει ο κύριος?
Ρωταω μια συμμαθήτρια μου..

Μ: πέθανε ενα συγγενικό του πρόσωπο..

Ουφ. Ανακουφιστηκα.. Δεν κοροϊδεύω τον πόνο ενός ανθρώπου αλλα μολις γλίτωσα 1 απουσία, το κράξιμο τον γονιών μου, του καθηγητή και του διευθυντή....

Ρ: τι θα κάνουμε τώρα στο κενό μας..

Ν:εγω λεω να καθίσουμε στα θρανία μας και να διαβάσουμε για το φροντιστήριο..

Μ: έλαααα. Μην είσαι ξενέρωτη..

Λέει η Μαριάννα και με σπρώχνει με αποτέλεσμα να πεσω πάνω σε ένα θρανίο και το θρανίο να πέσει κατω κατι σαν ντόμινο.. Απορώ τόσο βαριά είμαι και έπεσε κάτω?

Με τόσα πιτογυρα που τρως λογικό είναι να πέσει..

Τι λες?? Τα πιτογυρα είναι ζωή και ενα πολυ υγιεινό φαγητό.. Πως νομίζεις έχτισα τους κοιλιακούς μου..

Αφου δεν έχεις κοιλιακούς.

Άλλο αυτό...

Πίσω στην πραγματικότητα..

Τα κορίτσια αντί να με βοηθήσουν να σηκωθώ κάθονται και γελάνε.. Και σαν να μην έφτανε ολο αυτό μαζεύτηκε και η υπόλοιπη τάξη για να δει το θέαμα και γελούν ολοι πλέον..
Μπρααααβο μου. Άλλη μια φορά ρεζίλι...