Sonlara doğru sesimi yükseltmiştim , gerçekten sabredecek gücü kendimde bulamıyordum . Onlar her seferinde susup bana bir şeyleri anlatmadı her saniye sinirleniyordum , ama bu onların umrunda dahi değildi .
" Aslı sakin olurmusun ? "
" Hayır ! Siz her şeyi anlatana kadar sakin felan olmiycam "
" TAMAM "
Berkay abim Nisayla olan konuşmamızı bölerek keskin binsesizliğe yol açtı , sanki oda daha fazla dayanamıyomus gibi bakıyodu gözlerime artık bu yükü taşıyamıyorum der gibi bakıyordu gözlerime . Onun o caresiz bakışları kalbimde bi sızı yaratırken konusmaya başladı .
" O gün Anıl'la beraber arabadan bir şey alacağınızı söyleyerek yanımızdan ayrılmıştınız . Ardınızdan bende hem size bakmak hemde sigara içmek için peşinizden geldim . Siz sahile doğru yürüyünce sigaramı içmeye başladım tekrar size baktığımda Anıl yerde yatıyor sende hareketsizce onu izliyordun . "
Söyledikleri sanki zihnimdeki perdeleri yavaş yavaş aralıyir gibiydi .
" Ben sizin yanınıza gelmeden bir çok insan etrafınıza toplanmış ve sende bayılmıştın "
Kaşlarım şaskınlıkla havaya kalkarken o ânı hatırlamaya çalıştım ... Evet çok iyi hatırlıyordum o ânı .
" Sizi hastaneye götürdük doktor kan testi yaptı Anıl gün boyunca bir şey yememiş sadece dün geceden beride uyumamak için sadece kahve tükettiği için bayılmış sende ... "
" Evet ben ? "
Tamda en heycanlı yerinde susması beni deli ederken kapının çalması dahada sinirlenmeme sebep oluyordu . Çalışanlarada izin vermiştim kahvaltıdan sonra konustuklarımızı bilmelerine hiç gerek yoktu . Sinirle yerimden kalkıp kapıya doğru ilerledim . Bu kolidor neden bu kadar uzun ki ?
Kısa sürede kapıya ulaşıp aynı sinirle kapıyı açtım karşımda gördüğüm kişiyle şaşırmıs yüz ifademle karşımda elinde çiceklerle duran Kerem'e bakmaya başladım . Berkay abim sağolsun o geceyi hatırlatınca gereksiz detay olan bu çocuğun adıda hafızamı işgal eden kelimelerden biri olmuştu .
( Kerem kim hatırlamıyorum demeyin sakın 😕😕 )
" Buyur ne istemiştin ? "
" Efendim "
" Niye geldin diyorum "
" Hasta ziyaretine gelmiştim "
" Yanlı... "
Kenara doğru itilmemle sözlerim yarım kaldı
" Merhaba ben Özge "
Özgenin yüzündeki kocaman sırıtısla uzattığı eline bakan Kerem yüzünü eşkiterek
" Bende Kerem "
Özgenin elini tutup sıkmadı böylelikle Özgenin eli havada kalmış oldu Nisa Özgenin kolundan tutup iceriye doğru çekiştirerek götürdü . Bende yapmacık gülümsemeye gerek duymadan .
" Buyur içeri gel "
Geriye doğru iki adım atarak kapının önünden çekildim oda temkinli adımlarla kapıdan girdi . Kapıyı kapatıp mutfağa doğru ilerledim tabikide onu salona götürmiyecektim o gergin ortamın havası değişmemeli , bahçede oturmak daha iyi .
Mutfaktan iceeiye girince kimsenin olmadığı aklıma geldi arkamı dönerek ,
" Sen bahçeye gec bende geliyorum "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANETİN İHANETİ
Teen Fiction"YETER ! " " Ne oldu ? " "Bilmemezlikten gelme ! " "Sana ne oldu dedim ! " "Yazık gerçekten yazık sana . Neden yine hırpaladın onu ? " " Ne ? ben bir şey yapmadım " " BANA YALAN SÖYLEME " " BANA BAĞIRMA ! " " İstemiyorum ... Karışma artık ye...
10. BÖLÜM
En başından başla
