" Να δεις εσύ! "

" Γελάω πως εγώ γίνομαι κουραστική; "

" Με πολλά! "

" Όπως; "

Απλώς χαμογελάει και δαγκωνει τα χειλη του , μετά από λίγο βγάζει το κλειδί από την τσέπη του και μου το πετάει...

" Περίεργε"
Ψιθυρίζω...

Του Ρίχνω μια τελευταία μάτια και φεύγω από το δωμάτιο του..
Πάω στο σαλόνι και κάθομαι με το κινητό μου αφού δεν ήξερα το σπίτι δεν μπορούσα να κάνω κάτι...

Πάω προς στην κουζίνα και βλέπω μια πόρτα την ανοίγω και βγαίνω σε έναν κήπο..

Χαζεύω λίγο τον κήπο και βγαίνω και κάθομαι εκεί..

Το κινητό μου χτυπάει ήταν η Mia τα έμαθε όλα και έτσι με πειρε τηλέφωνο..

× Έλα Mia μου
× Τι έγινε ρε ; Γιατί δεν είσαι σπίτι;
× Οι επισκευές που έπρεπε να γίνουν στο σπίτι γίνονται τώρα και εγώ έπρεπε να φύγω
× Και έπρεπε να πας στο σπίτι του Lucas???
× Η θεία μου επέμενε
× Πίστεψε με ,θα ήταν το τελευταίο μέρος που θα ήθελα να μείνω ειδικά για 2 εβδομάδες
×Κάτσε τι;; 2 εβδομάδες;
× Από ότι φαίνεται...
× Και πώς τα πάτε ως τώρα;
× Τσακωθηκαμε λίγο , μετά με φίλησε και μετά πάλι κάτι υπονοούμενα που ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω
× Φίλε μην την πατήσεις μαζί του
× Και εγώ αυτό ελπίζω
× Κάτσε τι εννοείς; Emma τι νιώθεις για αυτόν;
× Θα σου έλεγα ψέμματα αν σου έλεγα ότι νιώθω κάτι, αλλά δεν ξέρω πραγματικά, όλα τόσο μπερδεμένα...
× Όταν σε φιλάει ας πούμε; Εκεί πως νιώθεις;
× Περίεργα σαν ένα κύμα να διαπερνάει το κορμί μου...
× μόνο αυτό;

" Emma? "
Ακούω την φωνή του Lucas
Γυρνάω και τον κοιτάω αμήχανα ελπίζοντας να μην άκουσε την συζητήσει...

×Mia μου θα μιλήσουμε αργότερα
× Πες μου ότι άκουγε;
×Δεν ξέρω, θα τα πούμε μετά αργότερα..

Κλείνω το τηλέφωνο και τον κοιτάω

" Δεν νομίζω να α..άκουσες Τίποτα έτσι;"
Λέω αμήχανα καθώς παίζω με τα δάχτυλα μου ...

" Μόλις ήρθα "
Λέει χαμογελώντας και στηρίζετε στη πόρτα και με κοιτάει

Τον κοιτάω και προσπαθώ να σκεφτώ κάτι ώστε να μην είμαι τόσο άβολη..

"Με ήθελες κάτι; "

" Πείνας ; Λέω να παραγγείλω κάτι "

" Εμμ Ναι "

" Σουβλάκι , πίτσα; "
Λέει και έρχεται κοντά μου

" Εμμ σουβλάκι "
Λέω και σηκώνω τους ώμους μου

" Ωραία πάμε μέσα Γιατί έχει αρχίσει να βγάζει κρύο "
Λέει και με πέρνει από το χέρι και πάμε μέσα...

Κάθομαι στον καναπέ καθώς, ακόμα προσπαθώ μα συνειδητοποιήσω ότι έπιασε το χέρι μου..

Αυτός πέρνει το σταθερό και πληκτρολογεί τον αριθμό..

" πως το τρως ; "

" κοτόπουλο πατάτα σως"
Απαντάω και μου κλείνει το μάτι

" Κόκα κόλα; "

Κουνάω το κεφάλι μου θετικά και πέρνει τηλέφωνο, παραγγέλνει και μετά το κλίνει..

Σηκώνομαι και πάω στην τσάντα μου βγάζω ένα 5 € και κατευθύνομαι προς εκείνον...

Του τα δίνω και αυτός με κοιτάει σαν χαζός
" Γιατί; "
Με ρωτάει και με κοιτάει

" Για το σουβλάκι "

Αυτός στριφογυρίζει τα μάτια του και με κοιτάει.

" Κερνάω εγώ μικρή "
Λέει και με κοιτάει και γελάει...

" Όχι καλύτερα να τα πλήρωσω μόνη μου "

" Έλα σιγά το πραγμα "

" Δε μπορώ δεν νιώθω άνετα "

" Καλαα"
Λέει και ξεφυσαει ...
Τα πέρνει και τα βάζει στην τσέπη του
Εγώ χαμογελάω και κάθομαι πάλι στον καναπέ..

The player and the shy girl Where stories live. Discover now