KARA BADEM ( Raflarda...)

GİRİŞ

Koşarak Badem ağacının dibine gitti, elinde avuç dolusu bademi yiyen çocuğun gömleğini çekiştirdi.

" Ben büyüyünce seninle evleneceğim, " dedi Muradiye.

Yumuk gözlerini delikanlıya dikerek söyledi bunları...

Delikanlı, küçük kızın yanağından makas alarak avucundaki bademleri ona uzattı.

" Öyle mi, peki neden benimle evlenmek istiyorsun? "

" Anneannem dedi ki, eğer nişanlanan birinin yüzüğünü alıp gece yatarken yastığının altına koyarsan rüyanda kiminle evleneceğimi görürmüşüm ben de öyle yaptım ve dün nişanlanan teyzemin yüzüğünü aldım, rüyamda seni gördüm, sabahta yüzüğü teyzeme geri verdim, " dedi Muradiye, Kıvanç'ın uzattığı bademleri eline alırken...

" Tamam sen büyüyünce seninle evleneceğim, kara badem. "

Muradiye bir adım geri gitti.

" Ben kara değilim hem kara badem olur mu ki? "

Delikanlı hafif eğilip ellerini diz kapaklarına koydu, yüzünü Muradiye' ye yaklaştırdı.

" Kara badem olmasa bile sen varsın ufaklık, " deyip olduğu yerde doğruldu ve yüzünde tebessümle küçük kızın yanından ayrıldı.

Elinde bademle arkasından bakakalan Muradiye yerden taş alıp onun kafasına fırlattı.

" Kara sensin hem sende KıvKıv'sın, KıvKıv'sın işte... Görürsün sen büyüyünce seninle evleneceğim. "