BACK IN THE ARMS OF MY EX-HUSBAND (COMPLETED)

KABANATA 16

"You scared the sh-t out of me!"He said saka ako mahigpit na niyakap.

"I thought you left...you should have woken me up."He said.

Jusko pano kung totoo talaga ang sinabi niya, pano kong hindi siya nagsisinungaling.

Ano nga bang dahilan nito para magsinungaling siya tungkol sa nararamdaman niya para sa akin?

Ang tanong na iyan ay biglang sumagi sa isip ko, oo nga ano nga ba ang dahilan niya upang magsinungaling tungkol sa nararamdaman niya?

"I'm sorry."yun lamang ang lumabas sa bibig ko saka din siya niyakap.

Naramdaman ko ang paghalik nito sa tuktok ng ulo ko saka niya hinawakan ang kamay ko.

Gusto kong magpakaselfish, gusto kong maging masaya kahit panandalian lang alam kong hindi magtatagal at makikipaghiwalay din siya sa oras na makapaghiganti siya sa mga taong gumawa ng yun sa mga magulang niya.

"Let's go home, it's cold out here."sabi niya.

Tumango ako.

Kumusta na kaya sila Chad? Simula nang may ibinigay siya sa akin nung isang araw hindi na ako nito kinontak at kahit text man lang.

Nasa penthouse na kami ni Grant, hinubad ko ang suot na sweater saka umupo sa sofa habang nakacross ang paa.

"You hungry? I'll cook."tanong niya.

"When did you learn how to cook?" I suddenly asked.

"Way back when you left me 3 years ago."sagot niya, tumango lamang ako.

Nirolyo niya ang manggas ng suot na sweater saka siya tumingin sa akin.

"What?" I asked.

"What do you want to eat?" He asked.

"Kahit ano."sabi ko natawa ako ng mahina ng kumalam ang tyan ko.

Nagtungo siya sa kusina kaya naman sumunod ako sa kanya.

Umupo ako sa counter top habang nagmamasid sakanya kung anong lulutoin niya.

"You can wait in the living room, mabobored kalang kakahintay."Sabi niya sa akin.

"No, I'll just watch you, para naman may matutunan din ako kung sa mga tricks mo sa pagluluto." I said.

I crossed my arms infront of my chest as i watched him preparing all the ingredients, it's already 3 am in the morning yet we are cooking a food just for dinner.

Simple lang naman ang lulutuin niya adobong baboy at kare-kare.

Parang napaaga pa ata ang almusal namin.

Lumingon ulit siya sa akin saka lumapit, may kinuha siya sa gilid ko at bumalik ulit sa pagluluto.

Seryoso ang mukha habang nagluluto siya kaya hindi ko mapigilan hindi siya purihin.

Long eyelashes, pinkish lips at matangos na ilong, hindi ko mapigilan hindi mag isip.

Biglang pumasok sa isipan ko ang unang pagkikita namin sa halos apat na taong pagtatago.

He did that to me, ewan ko nagalit ako nung una pero habang tumatagal na nakakasama ko siya sa iisang bubong mukhang dahan-dahan ko na din siyang tinanggap.

"Hey, the food is ready let's eat."sabi niya.

"Oh, okay sure."sagot ko saka umalis sa counter top at nagtungo sa lamesa.

Masyado atang napalalim ang pagiisip ko at hindi ko siya nakitang nagayos ng lamesa.

Pinanghila niya ako ng silya umupo naman ako at nagpasalamat.

Nagsimula kaming kumain at tahimik lamang ng bigla niyang pinutol ang katahimikan sa pagitan namin.

"About sa nangyari kahapon."simula niya.

"Ano naman tungkol doon?" I said hindi inaalis ang tingin sa pagkain.

"I mean what i said."sabi niya.

Inangat ko ang tingin sa kanya saka ito kinunutan ng noo.

"What do you mean?" I asked.

"I love you and i mean it Avi."nabulunan ako dahil sa pagkakasabi niya agad naman itong nagsalin ng tubig saka tumayo at pinainom ako.

Ininom ko naman ang tubig saka ako at nang maayos na ay agad ko siyang kinurot sa tagiliran.

"Mag-ingat ka nga sa pananalita mo!" Asik ko.

"What? I am just being honest, mahal kita."sabi niya ulit.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ewan ko sayo! Kumain ka na nga lang!" I said.

"Okay." He said, i saw how his lips stretch to smile pero agad iyong natabunan ng sumubo siya ng kanin.

"Are the renovation of the house already done? Or under construction parin?"tanong ko para maiba ang topic.

Ewan ko para akong hinahabol ng mga aso sa lakas ng pintig ng puso ko.

"Uh yes, it will be done within 2 weeks, lilipat na tayo doon pagkauwi ko galing sa states."sabi niya.

"So 2 weeks ka sa america?" I asked.

"Yes, mga bigating clients kasi ang meron ako, you know my father's business is well known all over the world, kaya maraming nakikipag deal sa akin." Sabi niya.

"Ah ganon ba?" I said bitterly.

"I'll call you from time to time."sabi niya.

"No,no it's okay business mo muna ang unahin mo." Sabi ko.

"No, you are more important than my business there, if I can just take you with me, but it's too dangerous and maybe something bad will happen to you and my son, your security will come first, and when I close the deal I'll go home right away." Paninigurado nito saka hinawakan ang kamay ko at hinalikan iyon.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti, marupok nga siguro ako, hindi ko mapigilan ang sarili kong hindi magpakasaya.

Susulitin ko nalang siguro ito while I still have a long time to be with him, I know there is an end to all of this, parang panandaliang saya.

I can't force myself not to smile, he smiled at me too before returning his gaze to his food and eat.

--

Author's Note: medyo sabay ang update, wala talaga ako sa mood habang nagsusulat nito pagpasensyahan niyo na, but still happy reading!