Colours of Women

I

-KAAN'ın Bakışı-

Ege ile okuldan çıkmış bara gidiyorduk. Birden bir kadın çığlığı duyuldu. Eğer geri dönmeseydik, eğer o çığlık sesi gelmeseydi her şey için çok geç olabilirdi.

30-35 yaşlarında sarhoşun teki bir kızı sıkıştırmış boynuna başını gömmüştü. İçimden çıktığına inanamadığım bir öfkeyle ayyaşın üzerine atladım ve onu dövmeye başladım. Bu sırada Ege kızı sakinleştirmeye çalışıyordu.

Sonunda karnına tekme attım ve kıza döndüm. Yerde ağzından kanlar akan piçe bakıp hızlı hızlı nefesler alıyordu. Hala şoktaydı. Dolu gözlerini bana çevirdiğinde ona yavaşça sarıldım ve kafasını göğsüme yaslayıp ağlamasına izin verdim.

Biraz daha sakinleştiğinde onu arabamın arka koltuğuna oturttum. Ege de yanıma oturmuştu. Ege'yi evine bıraktıktan sonra kıza döndüm. Kafasını cama dayamış yolu izliyordu.

"Bir adın olduğunu umut ediyorum?"
Kafasını yavaşça bana çevirdi. Burnunun ucu ağlamaktan pembeleşmişti.
"Var, Venüs." O da bana bakıyordu. Saçları uzun ve mordu. En az ismi gibi ilginç duruyordu.
"Sen de Ankara Üniversitesi'nde misin?" Kafasını salladı.
"Peki senin adın?" dedi.
"Kaan."
Kısa konuşmamızın sonunda bana evini tarif etti. Üniversiteye çok uzak olmayan bir apartmanda yaşıyordu.

Arabadan inip apartmana doğru yürüdüğünde onu takip ettim. Kapı zilini çalıp beklemeye başladı. Bana döndü ve teşekkür edip gitti.

Venüs gittikten sonra arabaya bindim ve evime gittim.