Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 63*

Ik schud mijn hoofd, hopend dat zo de nare gedachte uit mijn hoofd verdwijnt. 

Chloé komt me halen, ze is vast al bezig met een plan te bedenken. Chloé zou nooit mij pijn willen doen, ik durf er om te wedden dat ze nu haar zelf in negatief daglicht legt omdat ik hier nu zit.

Ik schrik op uit mijn gedachten als ik iets nats voel. 

Mijn ogen worden groot waarna ik ze sluit als ik gezien heb dat ze me aan het bevredigen is met haar mond.

Ik walg van het gevoel dat ze me heeft. Afkeer voor mezelf en het geen wat zij aan het doen is.

Nu begrijp ik perfect meisjes die aangerand zijn of verkracht. 

Je bent zo hulpeloos, je kan alleen maar toekijken en hopen dat het snel voorbij is.

'Geniet je er ook zo van?' Haar stem klinkt opnieuw in mijn oor. Wild schud ik mijn hoofd.

'Ik walg van je.' Zeg ik terwijl ik haar aankijk.

'De meeste mannen kunnen niet van mijn lichaam afblijven.'

'Dan ben ik een uitzondering.' Sis ik terug.

'Jammer dat jij daar niets over te zeggen hebt. Jij zit vastgebonden en ik kan doen met je wat ik wil.' Grijzend doet ze haar jurk uit waarna haar lingerie volgt.

Afkeurend draai ik mijn hoofd weg en voel ze op mijn schoot zitten. 

Ze probeert me bij haar binnen te dringen maar dat gaat nogal moeilijk als je geen harde hebt.

Dat zou niemand krijgen van zo'n gestoord mens.

Uiteindelijk lukt het haar en begint ze op een rustig tempo. Kreunen vullen mijn oren maar de mijne zal ze niet horen. Die zijn alleen bestemd voor Chloé.

Nog steeds met mijn ogen gesloten denk ik aan Chloé. Aan die nacht dat zei dit bij mij deed in de auto. Het gevoel dat ik toen had is helemaal het tegenovergestelde van wat ik nu voel.

"Chloé. Kom snel. Ik heb je nodig. Je gestoorde moeder denkt dat ik ga klaarkomen door haar. Dat kan ik alleen door jou."

Een luide kreun volgt met het samenknijpen van haar spieren.

'Oh, dat was heerlijk. Zeker voor herhaling vatbaar.' Giechelend gaat ze van me af en doet haar kleren terug aan.

Ze doet mijn boxer terug aan maar de rest laat ze liggen op de grond. Die heeft ze kapot gescheurd.

'Chloé heeft lang genoeg van je genoten, nu is het mijn beurt.' Fluistert ze nog voor ze kort haar lippen op de mijne duwt.

'Ik wil haar zien. Als jullie toch samen werken moet ze ook hier zijn.' Zeg ik voor ze de kamer verlaat.

'Chloé is hier niet. Haar opdracht rondom jou is afgewerkt dus ze heeft een andere opdracht.' 

Ik schud ongelovig mijn hoofd.

'Ken je Kian?' Zegt ze terwijl ze naar me toe loopt en voor me komt staan.

Ik knik. Kian is een jongen die in Chloé haar klas zit. Hij is best grappig. Zijn humor is nogal droog. 

'Ze moet hem verleiden en precies het zelfde met jou doen. Hij zal stapel verlieft op haar worden en als een blok voor hem vallen. Uiteindelijk komt hij net als jou hier terecht.' 

Ik schiet in de lach en schud mijn hoofd.

'Dan wens ik haar veel succes.' Grinnik ik.

Niet begrijpend kijkt Chloé's moeder me aan maar loopt dan terug naar de deur.

'Ik had wel gedacht dat je je beter zou voorbereiden op een missie. Die gast is zwaar gay.' Roep ik haar nog na.

'Alles lukt mijn dochter.' Zegt ze maar ze klinkt al een stuk minder zelfzeker.

'Inderdaad. Dus ik weet zeker dat het ook haar zal lukken me te vinden.'

Ze zegt niets meer maar doet het licht uit en sluit de deur achter haar.

Zuchtend leg ik mijn kin op mijn borst.

Hoe heb ik ooit kunnen twijfelen aan mijn vriendin? Ik moet als de beste weten dat Chloé zoiets niet gaat doen en dat ze een grote hekel aan haar heeft. Ze kan haar moeder niet uitstaan, ik zag de haat in haar ogen toen ze over haar praatte. 

Ik weet dat Chloé hier straks zal binnen vallen. Of morgen. Maar het zal in elk geval snel zijn. 

Dat hoop ik want ik heb haar nodig. 

Voor het eerst heb verlang ik enkel naar haar lichaam.

Normaal verlang ik naar haar lach, haar ogen, alles.

Maar nu wil ik enkel haar lichaam dat samen smelt met het mijne, want ze moet de sporen wissen van die gestoorde vrouw. 

Een rilling gaat over mijn rug als ik denk aan een paar minuten geleden. 

Hoe kan het dat bloedverwanten zo erg van elkaar kunnen verschillen?

Chloé lijkt totaal niet op haar moeder. 

Gelukkig maar. Anders was ik nooit voor haar gevallen. 

Chloé is prachtig. En ik kan niet zonder haar. Ik heb haar nodig. Haar bescherming en zij het mijne. 

We hebben zoveel dingen van elkaar nodig dat we niet zonder elkaar kunnen.

Ik hoop dat ik je snel weer in mijn armen heb.

Maar nu heb ik iemand nodig die mijn kleren terug aandoet, want man het is hier koud. Denk ik terwijl ik begin te klappertanden.

----------------------------------------------------

Comment 💬

vote ⭐

and follow 💙

XOXO