CHAPTER 38 [KNOW THE TRUTH]

Comenzar desde el principio
                                    

"Sya kaya yon"-tanong ko sa isip ko.
Matangkad, maputi at mukang may hinihintay kaya agad ko itong nilapitan. Nang malapit nako sa kanya he suddenly speak up.

"You're here"-malamig na sambit nito gamit ang malalim nitong boses. Humarap naman ito sakin while looking at my eyes seriously.
Di ako kumikibo at nakatingin lang ako sa kanya like how he look at me.
Agad naman itong umiwas ng tingin at muling nagsalita.

"Di mo ba talaga ako maalala? "-sasd nito at naupo sa isang bench na malapit samin.

"No' if I do, pupunta ba ko dito? "-sagot ko.

"Tss!.. Tama nga sila.. Well this is not the first time you saw me,. We also met at the university not a long ago"-saad nito. Agad namang sumagi sa utak ko yung nangyari sakin sa university where I fainted and suddenly a random memories appeared.

"Yeah' I remember .. What's the point? "-kalmadong sambit ko.

"So you know who you are don't you? "-he said while looking at me.

"Not that much I just know I had an amnesia and know some things but not that much just a few"-paliwanag ko. I suddenly feel uncomfortable with while talking to him.

"Haha..buti naman. "-he said.

"Hmm?. "Takang tungo ko sa sinabi nya.

"Wala, sabi ko Im here to let you know everything, to tell you the truth and of course to introduce myself to you"-he said.

"Im Leo' Leo Agustin"-dugtong nito .

"T-this name is so familiar.. Sino ka ba talaga. Bakit ganito pakiramdam ko sayo Leo"- nagtatalong tanong sa isip ko.

"You already knew that your real name wasn't Yena right? "

"Yeah..' "

"Do you know the reason why, kung bakit ka nagka-amnesia and ended up like that? "- he said.

"Oo, my parents explained everything .What else do you know? "-tanong ko.

"I know everything about you' and your friends. "

"Anong kinalaman mo saming laha~"-putol na wika ko ng mapag-isip-isip ko lahat ng nangyare at sinabi sakin ng Parents ko. Unti-unti kong na alala lahat ng nangyari four years ago. He look at me in a serious way saka ngumiti.

"I~ikaw..."-saad ko habang pinipigilan ang pagtulo ng luha sa mga mata ko dahil sa sakit ng nakaraan na tila maitim bangungot na pinagdaanan ko.

"Oo tama ka, ako nga buti nag sink in sayo lahat. Ako lang naman ang nag-iisang lalaki sa ala-ala mo na nawawala. Scared? "-tanong nito in sarcastic way pero di ako nagpatalo at diko pinahalata na nakakaramdam nako ng takot lalo na at nalaman ko kung sino talaga sya.

"Why would I ? tsk! I know who you are and do you think you can hurt me here? No Leo."-matapang sambit ko sa kanya at tumayo mula sa pag-kakaupo.

"Kung wala ka nang-sasabihin mauuna nako sayo may mga bagay pa kong dapat ayusin na mas importante kaysa sayo"-pahabol na wika ko kasabay ng paghakbang ko palayo sa kanya.

"Wait'"-pigil nito sakin naramdaman kong tumayo narin ito sa kinauupuan nya. Napahinto naman ako.

"If you really know me then you should know what Im going to do next. I can't easily forget Shuhua. "-saad nito at naglakad palapit sakin from the back.

"I CLEAR UP THE PATH I'M WALKING, THE ONE WHO DARED TO CROSS MY LINE WILL NEVER ENJOY A SIMPLE PEACED ON THEIR LIVES UNTIL I DIE"- matigas na bulong nito sa akin mula sa likuran ko na ikinagulat ko gayon din ang paglakas ng kaba sa dibdib ko.

__(0_0!)__-ako

I still tried to calm down before I talk back.

"Are you threatening me? "-I said in a calm voice.

"No' Im not. Im just letting you know what I can do and for the safest ? You should be careful and don't lose your guard especially your bestfriend. "-saad nito at naglakad palayo.

Hindi makapag-isip utak ko, hindi magprocess, anong ibig nyang sabihin don. "Yena.. Think something "..-inis na pag-iisip ko.
Agad kong tinungo kung san nakapark sasakyan ko at mabilis na nagmaneho pauwi ng bahay while thinking what he means. Hindi ko ma predict kung anong susunod na mangyayari but Im worried. Nag-aalala ako sa pwedeng mangyari sakin, at sa amin. The only thing I know for now is to be safe dahil siguradong may binabalak sya.

What happened a years ago sa pagitan namin siguradong gaganti sya sa amin. Kailangan ko na talagang sabihin kay Yuri lahat ng nalalaman ko, lahat ng alam ko at aminin ang totoo na alam ko na lahat. In this way.. We can help each other and get back to normal nung magkakasama pa kami sa isang grupo. I really missed them. To fight with them.

"Tama sasabihin ko sa kanya personally pag balik nya from vacation and do some plan about kay Leo. "- saad ko sa isip ko . This is the right time na sabihin sa kanya ang lahat bago pa mahuli ang lahat. Alam kong mabibigla sya pag nalaman nyang alam ko na lahat pero alam ko ring maiisip nya at uunahin nyan iresolved ang problema na ikapapahamak namin.

------

THE COLD GIRL IN UNIVERSITY

***

THE COLD GIRL IN UNIVERSITYDonde viven las historias. Descúbrelo ahora