အဲ့ဒီတုန္းကဆို အသဲကြဲတာေတြေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ျငား
ကြၽန္မ ထိုင္းဘက္ကို အလည္ထြက္လာတယ္။
သူငယ္ခ်င္းလည္းရွိတာကိုး...။
အင္း.......သူငယ္ခ်င္းက ကေလးတစ္ေယာက္ရေနခ်ိန္ ကြၽန္မက အသဲေတြ ပိုးစိုးပက္စက္ကြဲေကာင္းတုန္း။
သူငယ္ခ်င္း ကေလးကလည္း ေဆာ့လိုက္တာ လြန္ေရာ။
ႀကီးတဲ့ထိ အက်င့္ကမေပ်ာက္ဘူး။
အခုလည္းၾကည့္...အဲ့ကေလးက ကြၽန္မကို ခ်စ္ပါတယ္ဆို
ၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာလာေအာ္ေနတယ္။
ေၾသာ္...ကေလးေတြ...ကေလးေတြ....
အခ်စ္အေၾကာင္းဘာမွမသိပဲ ခ်စ္ခ်င္ေနၾကတယ္ကိုး...
တယ္လည္းခက္ပါေပ့။
ကြၽန္မက ကေလးေတြကို သိပ္မခ်စ္တတ္ဘူး။
ကေလးဆန္လို႔ေလ။ အဲ့လိုဆိုေတာ့ လူႀကီးဆန္တာကို
ႀကိဳက္တာလားလို႔ ေမးျပန္ရင္လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။
ဟင္း.....
အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႕တာလည္းအႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ။
တစ္ခါမွလည္း အဆင္မေျပဘူး။
ရုပ္ဆိုးတဲ့လူ။ နွာေခါင္းေကာက္တဲ့သူ။ ပခံုးႀကီးက်ယ္လြန္းတဲ့သူ။ ဒူးနန္႔တဲ့သူ။ မ်က္ေခ်းထူေနတဲ့သူ။ ေရမခ်ိဳးလို႔
ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့သူ။ လက္သည္းမွာ ေခ်းေတြတစ္ေနတဲ့သူ။ ေခါင္းကဆံပင္မွာ ေဗာက္ထေနတဲ့သူ။
အစာစားရင္ အသံထြက္တဲ့သူ...
အို...စံုေနတာပဲ။
ေ႐ြးလြန္းေတာ့လည္း မရ ဆိုသလို ....
အဲ့လိုနဲ႔ပဲ တစ္ေယာက္တည္း အသက္ေတြႀကီးလာတယ္။
ဘုရားေရ!!! ဟိုကေလးေျပာသလို ကြၽန္မ တကယ္မ်ား FAျဖစ္ေနၿပီလား။ ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္ေတာ့မွာလား။
"ဒါရိုက္တာ ... ဒါရိုက္တာ..."
"ဟင္ !! ေၾသာ္ ေျပာေလ"
"ကြၽန္မေခၚေနတာၾကာၿပီရယ္ ဟိုေလ ခုနကဒီဇို္င္းအ
သစ္ေတြရဲ႕ File"
"အင္း ေပးထားခဲ့"
"ဟုတ္"
ဝန္ထမ္းထြက္သြားေတာ့ ကြၽန္မ Fileကိုဖြင့္လိုက္တယ္။
ကေလးေတြအတြက္ ရည္႐ြယ္ထားတဲ့ အသစ္ေတြဆိုပါလား။ အစည္းအေဝးတုန္းက ဘာမွမသိလိုက္ေတာ့
ခက္တယ္။ ဒုကၡပါပဲ။
YOU ARE READING
Aunty NiNi
Fanfictionဘန္ဘန္ေလးရဲ႕ အန္တီနီနီ အန္တီနီနီ + ဘန္ဘန္ေလး = ? ဘန်ဘန်လေးရဲ့ အန်တီနီနီ အန်တီနီနီ + ဘန်ဘန်လေး = ? Ref; Crd Idea
