Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 61*

'Je bent geïrriteerd omdat je niet mag weten wat er tussen de meiden en mij speelt, daarom wil je perse naast mij zitten. Als je denkt zo iets te weten komen heb je het mis.' Hoofdschuddend draait ze zich om en loopt de bus in.

'Het ziet er naar uit dat we toch naast elkaar moeten zitten.' Grijns ik als ik zie dat al de andere stoelen al bezet zijn.

Geïrriteerd geeft ze me een duw maar loopt dan toch naar de twee vrije plaatsen achterin.

'Wacht tot in het vliegtuig.' Mompelt ze tijdens het voorbij gaan naar de meiden.

'En nu vertel je me alles.' Zeg ik terwijl ik me neer plof.

'Ja ook over Emely.' Komt Lucas er tussen die achter ons zit.

Zuchtend staart Chloé uit het raam en zwijgt.

'Komaan. Ik moet weten waarom. Ik snap het niet.' Zeurt Lucas terwijl hij Chloé een duw tegen haar schouder geeft.

'Ik ben gebonden aan beroepsgeheim.'

'Je werkt niet.' 

'Nee, Lucas ik vertel je niets. En stop nu met mij tegen het raam te duwen.' Geïrriteerd duwt ze zijn hand weg.

'Ah kom op.' Klagend neemt hij plaats op zijn stoel.

'Ik vind het ook wel niet eerlijk.' Meng ik me in het gesprek.

'Jij bent ook een goeie. Ga je lekker aan de kant van je vrienden staan.' Ik merk dat ze geïrriteerd is maar dat ze het ook wel niet zo hard bedoelt.

'En nu houden jullie er over op.' Zuchtend stop ze haar oortjes in en kijkt naar buiten.

'Ik blijf landen het ergste vinden aan een vlucht.' Zucht ik als we het vliegtuig uit stappen.

'Bangerik.' Plagend gaat Chloé door mijn haar.

Lachend sla ik mijn arm om haar heen en til haar op waarna ik mijn lippen op de hare druk.

'Ik ben even naar de wc. Neem ook iets mee voor mij uit de shop.' Ik druk nog een kusje op haar lippen voor ik haar terug neer zet en me een weg baan naar de toiletten. 

Ik ga de door de dubbele deur naar binnen en doe mijn ding.

Ik loop naar de wasbakken en neem wat zeep op mijn handen en begin mijn handen wassen.

'Jacksons.' Een zware stem laat me opkijken en via de spiegel kijk ik de persoon aan.

Hij is volledig in het zwart en draagt zijn kap op waardoor ik niet veel van hem kan zien.

'River Jacksons. Ben ik juist?' Vraagt hij verder.

'Ja. Hoe weet je mijn naam.' Vraag ik argwanend terwijl ik de natte doekjes van mijn handen aan af te vegen in de vuilnisbak gooi.

'Wij kennen elkaar.' Negeert hij mijn vraag.

'Of beter gezegd we kennen elkaar via iemand anders, maar die persoon brengt jou nu in de problemen.'

'Chloé? Chloé brengt me helemaal niet in de problemen. En wie ben jij? Ik verspil mijn tijd aan je. Val iemand anders lastig.' Geïrriteerd loop ik naar de deur maar tot mijn verbazing zit die op slot.

'Wat is dit. Wat wil je van me?' Vraag ik toch lichtjes bang.

'Oh niet veel. Gewoon jou.' 

'Waarom?' 

'Omdat we Chloé moeten terug pakken door het vermoorden van mijn stiefbroertje.'

Hij doet zijn kap van zijn hoofd en het bekende gezicht komt me te gemoed.

'Jack?' Fronsend kijk ik hem aan.

'Wat is dit. Weet Chloé hiervan?' 

'Nee, tuurlijk weet zij hier niet van. Dude. Je bent nog dommer dan ik dacht.' Zucht hij verveeld.

'Ik snap het niet. Je staat aan haar kant. Waarom wil je dan wraak? Je bent zelf meegegaan met die missie bij Gilles.'

'Het moest toch wat geloofwaardig zijn. En ik heb me aangeboden bij haar groep zodat ik makkelijker en onopgemerkt aan inside info kon geraken.' Schouderophalend duwt hij zich van de wc-hokjes af en loopt mijn richting af.

'Je bent een verrader.' 

'Misschien. Maar jij bent nu wel het doelwit van Chloé haar activiteiten.' Grijzend komt hij verder op me oplopen.

Van schrik doe ik een paar passen achteruit als ik merk dat hij een wit doekje in zijn handen heeft.

'Ja zo gaat dit niet werken.' Zucht hij als we al een tijdje rondjes draaien.

'Jongens.' Hij knipt in zijn vinger en binnen een seconde komen er vier anderen mannen uit de wc-hokjes.

Ze nemen mijn vast en meteen drukt Jack het doekje tegen mijn mond.

Ik hou mijn adem in maar na een tijdje moet ik wel adem halen en adem ik de chemische stof in.

Langzaam word ik slaperig en zak ik neer op de vloer.

Voor ik verdwijn in het zwarte gat is er maar één ding dat door mijn hoofd blijft spoken.

Dit is precies waarvoor Chloé me waarschuwde.

Dit is precies waarvoor ze geen relatie wou.

Dit is precies waarvoor ze bang was.

Maar waar ik het meest bang voor ben is of ze me wel gaat vinden.

Ik twijfel geen moment aan haar. 

Ik weet dat ze er alles aan gaat doen om mij te vinden. Maar ik twijfel of ze wel zal zoeken in haar omgeving.

Ik denk niet dat Chloé zo ver zal denken dat Jack de spion is en hij me ontvoerd heeft.

Ik hoop het wel, ik hoop dat ze me vind. 

Maar als ik eerlijk mag zijn. Ik zou ook niet mijn vrienden verdenken van iets ergs.

Zeker als ik ze al bijna mijn hele leven ken en vertrouw.

Ik hou van je Chloé.

Die woorden had ik nog tegen haar moeten zeggen.

Had ik maar beter haar gezicht, haar, lippen in mij opgenomen.

Had ik maar Chase meegenomen.

Had ik maar...

-------------------------

Comment 💬

vote ⭐

and follow 💙

XOXO