Yetimhanedeyken kızlarla bir masal uydurmuştuk. Kızlarla dersten arta kalan zamanda bu masalı birbirimize anlatırdık. Masalın adı; Bir kore masalıydı. Bu masalın konusu kendi ayaklarımızın üzerinde durmak ve hayalimiz olan Güney Kore'de yaşamaktı...
...Yugyeom'dan... Evde herkes kendi halindeydi. Saat 22.00 olmuştu. Merve'yi istemsizce merak etmiştim. Telefonumu çıkarıp melisa'yı aradım. İkinci çalışta açmıştı. " melisa merhaba şey acaba merve eve geldi mi?" " yok daha gelmedi bende merak ettim arayacaktım sen aradın" " bana merve'nin numarasını atarmısın?" " tamam yugyeom atıyorum senden ricam konuştuktan sonra bana da haber verir misin?" " tamam melisa " Telefonu kapattıktan sonra hemen mesaj gelmişti hemen numarayı kaydedip merve'yi aradım. İkinci çalışta açtı. " merve benim yugyeom şey eve gelmedin de çok mu yoğun orası ?" " evet yugyeom yorgunluktan ölüyorum mecburen kapanışa kaldım yardımcı almak için ilan verdim bakalım " " ne zaman gelirsin eve " " işte 00.00 de kapatırım 00.30 da çıkarım anca toparlama falan neden sordun?" " biz sizinle komşuyuz yan apartmanda ikinci katta oturuyoruz şey istersen seni almaya geleyim malum geç oluyor " Grup bana dönmüştü. " valla zahmet vermek istemem ama hayırda demem " Hafif gülümseyip " tamam hemen geliyorum görüşürüz " telefonu kapattıktan sonra melisa'ya da durumu mesaj attım. Ceketimi giyip " ben merve'yi almaya gidiyorum haberiniz olsun " Jb" tamam da nerden çıktı şimdi bu " " merak ettim. melisa'yı aradım numarasını aldım aradım 00.30'a kalcam dedi bende yanlız bırakamadım almaya gidiyorum " bir kağıt alıp merve'nin numarasını yazıp masaya koydum. " numarası burda sizde kaydedin lazım olur ben kaçtım." Evden çıktığımda tanınmamak için maske ve şapka taktım. Arabayı almayı tercih etmeyip yürümeye başladım.
...Merve'den... Kafe yavaş yavaş boşalmaya başlamıştı. Yorgunluktan resmen ölüyordum. Yugyeom'un gelmesi cidden iyi olacaktı en azından sohbet ederken biraz olsun yorgunluğumu unutabilirdim. Tabi heyecandan ölmezsem iki garson yanıma gelip " biz çıkıyoruz kapanışa iki kişi kalıyor efendim " kafamı sallayıp " tamamdır ellerinize sağlık yarın sabah görüşürüz " ikiside gülümseyip çıktılar. Kafeye kısa göz gezdirdiğimde sadece 2 masa vardı. Saate baktığımda saat 23.50'yi gösteriyordu. Gülümseyerek " değerli müşterilerimiz kafemiz kapanacaktır anlayışınız için teşekkür ederiz " iki masada toparlanmaya başlamıştı Kapı açıldığında maskeli şapkalı biri girdi.
Yanıma yaklaşıp maskeyi indirdi. Yugyeomdu gülümsediğimde " çaktırma tanınırsam yeminle dedikodu çıkar" kafamı sallayıp biraz ondan uzaklaştım. İki masada hesabı ödeyip kafeden çıkınca kafe kapısını kapatıp perdeleri çektim. Diğer personellerle beraber kafeyi topladık. Ciroyu da sayıp not ettikten sonra çekmeceyi kilitledim. Hep beraber kafeden çıktık. Kafe kapısını da besmele çekerek kilitledikten sonra çalışanlarla vedalaştık. Yürümeye başladığımızda kalbim atmaya başlamıştı. Yugyeom " melisa baya merak etmiş " birşey demeyi tercih etmemiştim. Daha doğrusu diyememiştim.
Eve geldiğimizde yugyeom kaldığı evi gösterdikten sonra vedalaşıp ayrıldık. Eve girdiğimde ablam da miray'da yatmıştı. Bende odama girip üstümü değiştirdikten sonra yattım.
...Miray'dan... Sabah alarmın sesiyle uyandım. gözlerim nedensizce açılmak istemiyor gibiydi. zorla gözlerimi açıp kısa bir duş aldıktan sonra üstümü giyinip saçlarımı at kuyruğu yapıp makyajımı da hallettikten sonra aşağı indim. ...Miray'ın giydiği kıyafet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
