Kalp Yarası

1.1K 26 179
                                    

-CANLAR BUGÜN BERKAN NİSA BARIŞ POTASI OLDUĞUNDAN ÇOK ÜZGÜNÜM,O YÜZDEN ÜZGÜNÜM Kİ HİKAYE DRAM OLARAK DEVAM EDECEK-

-BU AÇIKLAMAYI HİKAYEYİ YAZDIKTAN SONRA YAZDIM,NİSA ELENDİ;KIRGINIM-

-BARIŞ-

Neden bu kadar canım yanıyordu ki,arabaya binmeden önce aklıma bir fikir gelmişti.şeytan bunu yapmamı söylüyordu.

Şeytan'a uymuştım.

Saat geceydi,kimse olmazdı.

Aşkım'ı aradım.

-Alo,Barış,Neden Bi Anda Kafeden Ayrıldın ?

-Sonra Anlatırım,Attığım Konuma Gel.

-Geliyorum.

Yaklaşık 20 dakika bekledim.

Ezgi'in arabasından inmişti,ezgi şeytani bi gülümseyle gitti.

Aşkım'ı arabama bindirdim,yol boyu benimle konuşmaya çalıştı ama cevap vermedim.

"Nereye Geldik ?" Dedi

"Evime..."

Gözleri pörtlemişti.

Anahtarla kapıyı açtım.aşkım da peşimden geliyordu.Ayakkabılarımızı çıkartıp içeri girdiğimizde aşkımı kucakladım ve öpmeye başladım.

Devamını anlatmak istemiyorum,çünkü isteğimle yapmıyordum aramızda geçen şeyi.sadece sinirdendi.

-CEMAL-

Sonunda barışın evine ulaşmıştım,arabamdan indim.tam zile basacakken;kapının açık olduğunu götmüştüm.üstüne üstük anahtar bile üstündeydi.yoksa hırsız mı girmişti ?,ne alaka dedim içimden,hırsız olsa anahtarla girer mi,girse bile üstüne unutur mu ?

İçeri daldım,bişey mi olmuştu;yine her şeye rağmen sessizdim.

Neden barış'ın odasından sesler geliyordu,kapıyı açarak içeri girdim.

Bu gördüğüm şey gerçek miydi ?

Vurgun Yemiştim.

"N-Ne,B-bar-barış ?" Barış aniden bana baktı.şıllık ise gülümsüyordu.

"Cemal b-bak,anladığın gibi değil;sadece..."

"Sadece Ney Barış ?" titreyen sesimle.

Aşkım lafa atladı."sana ne cemal,gey misin ki öğkk iğrenç,sevgilisi misin,yoksa platoniği mi."

"Sadece ne barış." Sesimi yükseltmiştim.

"Cemal,berkanla aranda geçen şey yüzünden çok sinirliydim,k-kendimi durduramadı."

"Bumu bahanen barış,o sadece bi oyundu ve bana oynamamı istemediğini söyleseydin,en ufacık kaş göz bile yapsaydın,o oyuna asla katılmazdım."

Ekledim; "Ama Sen-,Yazıklar Olsun."

Barış,çıplak bi şekilde yataktan kalktı ama gözlerim buğuluydu,hiçbir şey görmemiştim.

Kendimi evden attım,onların yanında ağlamak istemiyordum,benimde bi gururum,onurum vardı.

Ama o bunu çiğnemişti...

"Cemal,dur;ne olursun!"

Durmayacaktım,ama o benim durmayacağımı bildiği içim böyle yapıyordu,o yüzden pat diye arkamı döndüm.

Cembar;AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin