Ayşemm : Ne olacak biliyor musunuz? Emre'nin üniversiteyi bitirmesini bekleyecekler.Çünkü şuan çocuk gibi davranışlarından dolayı ona güvenemiyorlar.

Olabilir.

Ümmü Gülsümm : Yav yine de çok gariipp

Miroş : Bence Sümeyye Abla sen abimle bir konuş

Bilmiyorum.

Telefonu kapatıp yorganı üzerime çektim.

...........

"Essaletü hayrün minen nevm!!!"

"Ne?!" diye uyandım birden.

"Hadi şimdi ezan okunacak, kalk hadi." dedi Hira yorganı üzerimden çekerken.

"Ezan okunmadan niye kaldırıyorsun ya!" diye sızlandım kalkarken.

"Ne bileyim uyandım, kaldırayım dedim."

Gece lambasının açık kaldığını fark edip kapattım ve o sırada ezan okunmaya başladı.

Allah'ım bu ne güzel bir sestir...

En çok sabah ezanının makamını seviyordum. İnsanın içine huzur veriyordu.

Ezanı dinleyip bitmesini bekledim.Sonra abdest almak için lavaboya koşarken anneme rastladım. Bana gülümseyip iki kere sırtıma vurdu.

Ben de şaşkın bir şekilde lavaboya girdim.

Niye hiçbir şey demiyorlardı?

..........

Ve bayram normal geçer nxndnxnx

Bayramdan sonra Cuma günü karne günüydü zaten.

Bayram çok haraketli geçmişti ama annemler yine hiçbir şey dememişti.

Bugün karne günüydü. Okul bitiyordu. Ben bu okulda bir sene daha okuyacaktım ama Emre mezun olacaktı.

Şu okula erken yazdırma konusu Emre'nin dediği gibi saçmaydı ama ne yaparsın...

Hepimiz sınıflarımızda oturmuş hocayı bekliyorduk.

"Ya ağlayacağım." dedi Azra elini alnına koyup.

Dalga geçiyordu tabii.

Herkes vır vır konuşuyordu. Ben ise Ayşe ile tahtayı karalıyordum. Kapının çarpma sesiyle hepimiz o tarafa döndük.

"Hoconoz göldö!"

Tabiki gelen hoca değil Esila'ydı.

"Hocanız geldi." dedi alaylı bir ses.

Bak bu sefer gelen hocamızdı.

"Selamunaleyküm kızlar ."

"Aleykümselaaaaammmm." diye topluca anırma,

Çarpılcan | Texting जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें