We met

4 0 0
                                    

Another's POV

December 25, 2014 at 5:23am

Enjoy talaga ang jogging tuwing umaga.. Pero medyo inaantok pa ko dahil na rin Christmas Eve kagabi at hindi papayag ang mga oldies na hindi sasama sa noche buena.. Medyo naeenjoy ko rin naman kahit papano.. I got to see my cousins na dumadalaw lang pag holidays.. Lumuluwas sila dito sa Manila para dito i-celebrate ang Christmas dahil sina Lolo at Lola ay hindi na komportable para pumunta sa province.. Matanda na sila at monthly ang kanilang check up kaya mas mabuting nandito sila para madaling maattend ang kanilang medical needs....

tuuugggsshhhh..

"Araaaay!"

God, nakakahiya! kalalaki kong tao nadadapa pa ko. Ano ba kasi yon? Inaantok pa nga talaga ko na di ko napansin na may.....

walangya!!!

bakit may babae dito?

teka baka patay na yan..

baka narape at iniwan dito..

baka ako ang pagbintangan dito..

ano ba naman to??

pero wala naman siguro nangyari dito. imposible naman may ministop lang sa tabi..

"Miss.. miss... miss..", ang hirap naman gisingin nito..

teka dito ko sa harap niya..

"m-mi", napahinto ako.. siyet bakit ang ganda niyang tulog dito.. hindi naman siyang mukhang pulubi.. ghad, ang ganda talaga niya..

isa pa..

"misssssssss," sabay yugyog sa balikat niya..

ayan nagmumulat na siya ng mata.


Her's POV

Ano ba yan.. inaantok pa ko.. 1 hour pa lang tulog ko.. pleeeaaaaase huwag mo ko istorbohin, matutulog pa ko, walang pasok ngayon huhuhuhuhu... then dahan dahang mulat ng mata..

ow ehm.. may anghel..

heaven ba to? namatay ba ko kagabi..

pikit uli, baka tulog pa ko at nananaginip..


"miss, bakit pumikit ka pa ulit? bumangon ka na. Mag-uumaga na. Okay ka lang ba? Do you want me to bring you to the hospital", sabi sa panaginip ko.

"No, just bring me into your life", ganto ba talaga ang boses ng anghel? soothing sa pandinig, sarap pakinggan ah..

"I dont think you're okay miss.. Im bringing you now to the hospital, baka nagdedeliryo ka na", lumutang ako at may nagsalita siya uli. "Pero wala ka namang lagnat. Were you hit by a car? Pero wala ka naman galos."

Oh gosh.. i dont think im dreaming.. parang di ako naniniginip.. totoo yata 'to, someone is carrying me..

hipo.

salat..

hawak...

this is so real, matigas ang dibdib at mga braso...

nakakahiya!!!

"Kuya bring me down.. Nakakahiya.. I thought i was dreaming. I thought you were an angel.. I'm so sorry tala-....."

wait, bakit andito ako?

"Kuya, don't tell me i was sleeping here at the sidewalk? matagal ba ko ditong tulog? Bakit ko pa ba tinatanong? Obvious na nga eh. Nakakahiya talaga", nagpapanic na ko.

bigla na lang napangiti si kuya.. oh gosh.. Bakit naman sa dinami dami ng tao, ganto pa kagwapo ang nakakita sakin na natutulog sa sidewalk. This is so embarassing!

"Miss don't panic. Okay lang yan. Buti nga ako nakakita sayo dito, kung iba, baka kung ano pa ginawa sayo. Lalo na yan, you're very pretty", sabi niya.

pretty.

very pretty.

i am very pretty, he said..

hmmmn nanginginit pisngi at tenga ko..

am i blushing? ahhhhhh!!! eto yung pinaghalong hiya at kilig. i'm pretty embarassing..

"Miss, bakit namumula ka? masama na ba pakiramdam mo? dapat kasi hindi ka natulog dito, malamig pa naman ang panahon ngayon" then hinawakan niya noo ko.

i feel electricity flowing from his hands to my skin. this is the first time i felt this.

"w-wala akong sakit. nakakahiya lang kasi", nangingiming sagot ko.

"Don't be. Let's go in.. I'll treat you coffee and maybe you could tell me why you were sleeping here", then hinila na niya ko papasok sa ministop.


after preparing our coffees, we head out at umupo sa sidewalk.

he asked me earlier to tell him bakit ako natutulog dito. well, dahil mabait naman siya, i'm gonna tell him na rin.

"So you were drinking hours ago at nakatulog ka?" tanong niya.

"Ganon na nga.. I do remember na gising pa ako ng 4:30am then humikab lang ako tas yun napapikit ako at nakatulog, sobrang narelax kasi ako sa view dito e, akala ko siguro nasa bahay", saad ko naman.

"So that means, almost an hour ka lang pala nakatulog dito at buti na lang napadaan ako dito".

"Oo buti na lang dumating ka, kung hindi baka inaabutan ako rito ng sunrise at mas marami pang makakakita sakin. What if may nagvideo sakin, naku! mapapa-Youtube pa ko ng hindi oras. I will be doomed pagnagkataon. Thank you talaga......", ano nga pala pangalan niya?

"Conan", sabay lahad ng kamay niya. "Pero hindi ako yung detective."

Napatawa ako.. Hmmn he got some humor.. i like him.

ha?? like? parang mabilis?

ang landi ko..

"ehem.. Conan Rubio here", nakangiti siya.

"Ran.."

napangiti siya.. gosh, yung eyes niya...

"hehehehehe just kidding.. i'm Cashmire Francisco.. my colleagues call me Cash.." at tinanggap ko ang kamay niya.

Napapitlag ako ng maramdaman ko na naman yung electricity.

"Why?" nag aalalang tanong niya.

"Wala lang.. hehehehe.. Ahm Conan wala ka naman siguro pagsasabihan na nakita mo kong tulog dito or hindi mo naman siguro ako kinunan ng video?" tanong ko sa kanya.

"Dont worry your secret is safe with me, i did not take any video of you. Saka the moment na nadapa ako dahil sayo, i tried na gisingin ka agad", sabi niya.

"What?! nadapa ka? I am really sorry. Nakakahiya na naman sayo. May atraso pala ko sayo", ano ba!? grabeng kahihiyan na to ah.

ngumiti siya na parang nakaisip ng magandang ideya, "ahm.. well, dahil ikaw na mismo ang nagsabi na may atraso ka sakin, well i think you will need to do something for me".

"ha? ano naman yun?"

"you will give me your phone number and address."

"ha? bakit naman?"

" 'coz we will be seeing other from now on" sabi niya at nakingiti na naman siya..

(melt.. melt.. melt.. gwapo eh..)

that means, he is asking me na magkita kami lagi?

tatanggi ba ako?

hmmmmmn... i don't think so.

and a smile formed on my lips :))))

SidewalkWhere stories live. Discover now