December 25, 2014 at 2:24am
Its Christmas.. Kakatapos lang mag-noche buena ng mga tao.. Bahagya ng tahimik ang lugar. Pansamantalang tapos na ang festivities at nagpapahinga na karamihan ng pamilya dito samin, though marami pa ring sasakyan nagdaraan. Siguro galing sa kanilang relatives para magcelebrate ng pasko.
Kelan na nga ba uli ako nagcelebrate ng pasko with my loved ones?
after that heartbreaking Christmas Eve, umalis na ko sa town namin and never came back..
walang nakakaalam kung nasaan ako.. even my parents, i never contacted them after i left..
hindi ko kinaya yung nangyari nung panahong 'yun..
i saw my younger sister and my boyfriend making out, sa room ko pa..
i was really mad that time.. i slap them hard sa sobrang galit ko.. i was shouting and cursing.. Pero what's worst? my younger sister told me i was adopted and she can't afford me getting what i want, na mahalin ako ng parents namin and having him as my boyfriend..
i asked our parents about it and they told me the truth..
ang sakit.. maiintindihan ko naman siguro kung mas maaga kong nalaman. pero pinaabot pa nila ng matagal bago ipaalam sakin.. after nung revelation, magdamag akong nagkulong sa kwarto ko..
my adoptive parents tried to talk to me pero hindi ko sila kinausap..
that time, nag-eempake na ko ng mga gamit ko..
lumayas ako sa amin..
18 years old pa lang ako noon. i really dont know where to go. good thing malaki ang ipon kong pera.
mayaman ang adoptive parents ko.. yung binibigay nila sa akin ay higit sa kailangan.. buti na lang talaga nag ipon ako pero hindi ko akalain na magagamit ko kaagad 'yung naipon ko..
dala ko lahat ng gamit ko. my highschool diploma, documents at lahat ng naisip kong pwede kong idala..
swerte ko rin na may 2-year diploma na ko.. maaga akong inenroll sa school kaya ako ang pinakabata sa lahat ng classmates ko pero hindi papahuli pagdating sa academe.. kaya pala nagtataka ako noon na bakit ang magaling kong kapatid e laging huli sa klase unlike me, e dahil magkaiba pala kami ng genes..
remembering that girl! i really hate her. kung hindi dahil sa insecurities niya, masaya sana kasama sila mommy.. kahit naman adopted lang nila ko, mahal ko sila.. hindi ako lumilimot sa utang na loob ko.. yun nga lang, hindi ko pa kayang bumalik.. hindi ko pa sila kayang harapin, esp. yung kapatid ko...
at heto ako, mag-isa sitting in this very sidewalk na lagi kong tinatambayan.. Mag-isang nag iinom ng paborito kong beer.. Buti nga e kahit Christmas Holiday e bukas itong Ministop sa likod ko.. kung hindi sana e andun ako sa apartment, alone..
alone din naman ako dito pero mas okay ako dito, seeing this nightlights galing sa mga buildings, kotse at mga sasakyang dumaraan at yung mga xmas lights na nakadecorate sa mga puno, posts at buildings..
kesa sa apartment, tahimik, kahit yung kapitbahay ko hindi ko marinig dahil soundproof ang pagkakagawa..
speaking of that apartment, buti mura lang ang rent.. 5 thousand lang, 2-storey, isang banyo, may kitchen, sala at 2 rooms.. 1 room has a terrace pero may grills naman for protection na rin from burglars..
siguro nagtataka kayo bakit naaafford ko pa din.. syempre may trabaho ko no.. a week after kong pumunta dito sa Manila, nahire agad ako sa trabaho kahit hindi ako graduate e natanggap ako dahil na rin sa credentials ko.. nagsimula lang ako bilang administrative assistant.. Nag enroll ako ng night classes. gusto ko kasing makatapos ako ng pag aaral ko.. after 3 years, natapos ko ang studies ko and i was promoted as department head ng company, wala naman daw papansin dahil graduate na ko at nakita nila ang dedication ko sa work..
tiyaga at hardwork lang at makukuha mo rin ang minimithi mo..
pero iniisip ko, babalik pa ba ko?
paulit ulit sa isip ko yan..
well, so much for that, i need to drink some more bitin pa e.. saka di ako magsasawa sa scene na ito.. after the holidays, wala na ang christmas lighta pero i dont think na pagsasawaan ko ang citylights habang pinagmamasdan ko ito dito sa sidewalk..
