KAPI 23:56

2.3

"Aran artık bir şeyler yemelisin yoksa hasta olacaksın," dedim ama beni duymadı.

Elimi tereddüt ederek kucağındaki eline uzattım. Bir an elini çekecek gibi oldu ama yapmadı. Diğer elimi çenesine götürüp yüzünü kendime doğru çevirdim. Gözlerinin altıları morarmıştı. Gözleri dolu dolu bana bakıyordu. Aran, üç gün boyunca ağlayamamıştı. Elinin üstündeki elimi çekip boynuna koydum ve onu kendime çektim. Kafasını omzuma yasladığı anda ağlamaya başladı. Kendini o kadar sıkmıştı ki, şu an katıla katıla ağlıyordu. Onu böylesine ilk defa görüyordum. Babaannesi, annesi gittikten sonra ona bakan tek kişiydi. Gülşah babaanne onun annesi ve arkadaşı olmuştu. Kimseye anlatmadığı şeyleri ona anlatmıştı belki de. Sağ elimle saçlarını okşamaya başladım. Bundan sonra onu nasıl toparlayacağımı düşündüm ama bir yol bulamadım. Ben her ne kadar yanında olsamda onun eksikliğini hep hissedecekti. Yavaşça benden uzaklaştı. Ağlaması durmuştu. Elimi yanağına koyup akan yaşlarını sildim. Ne diyeceğimi ya da ne yapacağımı bilmiyordum. Cümleler aklımdan geçiyordu ama dile getiremiyordum.

"Uyuyalım mı?" Günler sonra kurduğu ilk cümle bu olmuştu. Sesi bir fısıltı gibi çıkmıştı.

"Uyuyalım," diyerek elinden tutup kalkarken onu da kaldırdım. Sessizce salondan ayrılıp, alt katta ki onun buraya geldiğinde kaldığı odaya geldik.

"Aran önce bir duş al ve rahatla daha sonra uyuruz." dediğimde bana baktı.

"Bana kıyafet çıkarır mısın?" Sesi çok bitkindi. Başımı sallayıp onu onayladım. Odanın içinde bulunan banyoya girdi. Suyun sesini duyduğumda dolabının önüne gelerek kapaklarını açtım. Eşofman ve boxer alıp dolabın kapaklarını kapattım. Elimdeki kıyafetleri yatağın üstüne koydum. Daha sonra bende üzerimdekileri çıkarıp pijamalarımı giydim ve tekli koltuğa oturup onu beklerken telefonuma gelen bildirimlere bakmaya başladım.

Bizimkilerle olan gruptan gelen mesajları görmezden gelip Selim'den gelen mesajlara girdim. Onu sormuş ve ne zaman döneceğimizi soruyordu.

Arsen: Birazdan uyuyacağız, sıkıntı yok.

Selim: Sonunda o kadar aradık kızım.

Arsen: Onunla ilgilenirken telefona bakmıyorum. Şu an duşta diye bir bakayım dedim. Siz ne durumdasınız?