အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္းအသံကနီးနီးကလိုဆူညံေနေသာေၾကာင့္မ်က္ဝန္းမ်ားကိုမဖြင့္ခ်င္ဘဲဖြင့္လိုက္ရသည္။
မ်က္ဝန္းဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္တစ္ကိုယ္လံုးေလးလံနာက်င္မႈကိုအလံုးအရင္းပင္ခံစားလိုက္ရသည္။
"အား ကၽြတ္ ကၽြတ္~"
နာက်င္ကိုက္ခဲေနရတဲ့ၾကားထဲကုတင္ေဘးကပ္ရပ္ျပတင္းေပါက္မွာလာတြန္ေနေသာၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကိုေတြ့လိုက္ရေသာေၾကာင့္အျမင္မၾကည္စြာေဆာင့္တြန္းခ်လိုက္သည္။
"ငါ့ေျခေထာက္ေတြမ်ားက်ိဳးသြားၿပီလားမသိဘူး နာလိုက္တာ!"
လႈပ္လိုက္တိုင္းနာေနေသာေျခေထာက္တစ္စံုေၾကာင့္မ်က္ရည္ပင္ဝဲသြားရသည္။
ႃခံုထားေသာေစာင္ကိုအနည္းငယ္လွပ္ၾကၫ့္ေတာ့အဝတ္ထူထူပတ္စည္းထားခံရေသာေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း။
"အဲ့ဒါဟိုေကာင္ေၾကာင့္ အား!!! ငါဒီေျခေထာက္နဲ႔ဘယ္လိုအိမ္ျပန္ရမလဲ!!"
ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္က်လာတယ္..ေျပာရင္းဆိုရင္းတံခါးဖြင့္သံၾကား၍ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ဆံပင္အဝါနဲ႔သူ။
ျမင္ျမင္ခ်င္းသြားထိုးက်ိတ္ခ်င္ေပမယ့္ ေျခေထာက္ရဲ့အေျခအေနေၾကာင့္ အေနာက္ကေခါင္းအံုးနဲ႔ပစ္ေပါက္လိုက္ေတာ့သည္။
Yoongiသူ႔ဆီေရာက္လာေသာေခါင္းအံုးကိုအသာဖမ္းယူကာ
"ငါမင္းအသံၾကားလို႔ဝင္လာတာေလ မင္းကျမင္ျမင္ခ်င္းဘာျဖစ္လို႔လာရန္စေနတာလဲ!"
အိပ္ယာေပၚမွာေပါက္ကဲြမတတ္နီရဲေနေသာမ်က္ႏွာေဘးနဲ႔သူ႔ကိုလွမ္းၾကၫ့္ေနေသာေၾကာင့္စိတ္တိုေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရသည္။
"မင္း မင္းေၾကာင့္!! မင္းဘဲဖမ္းေပးထားမယ္ဆို ငါခုန္ခ်ေတာ့မွမင္းကဘာလို႔လွၫ့္ထြက္သြားရတာလဲ!!"
Yoongiေလပူေတြကိုစိတ္ရႈပ္စြာမႈတ္လိုက္ေပမယ့္ ထိုေလပူေတြကမ်က္ႏွာဖံုးေၾကာင့္မ်က္ႏွာကိုသာျပန္ရိုက္ခတ္သြားေတာ့သည္။
"မင္းကငါဖမ္းေပးမယ္ေျပာေတာ့ ဘာလို႔ပါးစပ္ပိတ္ေနရတာလဲ! ငါလွၫ့္ထြက္သြားေတာ့မွမင္းဘာသာခုန္ဆင္းလာတာေတာ့ငါလည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး"
YOU ARE READING
Behind the mask (Zawgyi)
Historical FictionJoseon ေခတ္ကအစြန႔္ပစ္ခံဘုရင္ေလးတစ္ပါး နဲ႔ 21ရာစုကေကာင္ေလးတေယာက္အေၾကာင္း