SERSERİ (ulba)

7.U

Ulaş yüzüme bile bakmadan telefonundan yüksek sesli bir müzik açarken biraz daha rahatladım.

Lalalallalalaaalaaa!!!!

Zil sesi kulaklık olmasına rağmen beynime ulaştığında sevinçle ayağa kalkarken kapı kapanma sesiyle beraber ilk ulaş çıkıp kimse varmı diye baktı ardından da beni çıkardı.

Tuvaletten tamamen çıktığımızda tekrar koluma yapışınca bu sefer sadece göz deviriek ona döndüm bşr saatte sağolsun alıştırdı kendine.

"dediğimi unutma sadece bugün, Haa evet demezsen cidden iyi şeyler olmaz" dediğinde tavana sabır diler gibi bakıp sınıfa doğru ilerledim.

✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️

Okulun çıkış saatine kadar ulaşın dediklerini düşünmüş çıkıştada çakılla yolumuzun ayrıldığı yere kadar gitmiştik.
Kız anlayamadığım şekilde soğuk davranıyordu, belki bunu coolluk olarak görüyor, ki haklı çok cool biri.

Tam durağın orda dururken bir anda önümde beliren arabaya istemsizce gözüm kayarken camın açılıp içinden pars gözüktüğünde yüzüme istemsizce bir gülümseme oturmuştu.

"böyle bakışcazmı? Atla özel şöförün emrinde" dediğinde hızla ayağa kalkıp arabaya bindim, ayy yüzsüzlük mü oldu? Acaba diğer kızlar gibi biraz naz yapıp binmem daha mı doğru olurdu? Herneyse bindim artık naapalım.

Yolun sonuna kadar bir sessizlik hakimken evin önüne geldiğimizde kemirime uzandığımda pars bir anda elimi tuttuğunda vücüdumdan anlık bir elektrik akımı geçmiş gibi hissettim.

Pars ilk önce beni tutan eline sonra gözlerime bakıp "bak ulaş kötü biridir ona bulaşma, birine bir kere takıldımı kolay kolay peşini bırakmaz" dediğinde aklıma tuvalette ulaşın söyledikleri gelirken hızla elimi çekip arabadan inerek " merak etme, sabah görüşürüz" diyip el sallayarak eve ilerledim.

Teyzemler daha bana anahtar yaptırmadığı için zili çaldım.
Kapıyı yarı çıplak eniştem açtığında hızla arkamı dönerken arkadan bir gülme sesi ve ardından "balım artık aynı evde yaşıyoruz benden çekinmene gerek yok eniştenim sonuçta" dediğinde sonları kısık çıkarken titreyen ellerimle "e.. Enişte sen işte olmalısın bu saatte, teyzem nerede hem" dediğimde "dükkanı bugün erken kapattı patron, geç hadi sende içeri ben çekiliyorum" diyip ardından yere basan çıplak ayak sesleri duyduğumda ayakkabılarımı çıkarıp köşeye bırakarak bende hızla odama geçip üstüme rahat bişeyler geçirdim.

"balım kahve yaptım, gel beraber içelim" diyen kapı ardındaki eniştem odaya elinde kahvelerle girdiğinde çatık kaşlarımla eniştemin elimden bir kahveyi alıp " şey enişte sen çıksan ben bunu içerimde odanın duvarlarını boyamak için teyzemden izin almıştım boya yapıcam" dediğimde kafa sallayarak çıkarken ardından kapıyı kilitledim. İzin almadan birinin benim odama girmesinden pek hoşlanmazdım.

Ve evet gelirken yanımda gragifiti ve duvar boylarımdan getirmiştim oldum olası duvar boyama merakım var, bu yüzden duvarlar kötü de olsa ilk önce şu renkli boyaları kazıyıp üstüne çizim yaparak onu renklendirecektim.

Bugünün şeysini zaten anca birşeylerle uğraşarak atlatırdım.
Oda küçük olduğundan eminim bir günde biterdi.

(başılımın yaptığı duvarlar)

Tamamen bittiğinde ilk işim duvardaki saate bakmak oldu 3 buçuk olmuş nefes nefese üstümün ters yüzeyiyle yüzümdeki terleri silerek hızla duşa girip teyzemin bana bıraktığı yemek tabağını odama getirip yediğim gibi yatağa yattım.

Artık karar vermiştim, parsın dediği gibiyse ona bulaşmamam gerek, bu yüzden ulaşın teklifini kabul edicektim.
Umarım sonunda ne pars nede ben üzülürüz.