Dominant Lover

Kabanata 15

"I-I'm sorry Morgan. Hindi ko alam kung b-bakit ka nagkakaganyan pero ipaintindi mo naman sana sa akin. Ipaintindi mo para alam ko. Hindi yung iniiwasan mo ako. It's just a misunderstanding believe me. Now let me ask you this. Do you trust me? I hope yes. If this is your revenge then so be it. Just talk to me!" I burst out in tears after saying those words. I'm glad dahil nasabi ko na rin ang gusto kong sabihin.

Hinapit niya ang bewang ko kaya napayakap na ako sa kaniya.

"Please don't cry. I'm so sorry." Isinubsob niya ang mukha niya sa tiyan ko. I miss his touch so much.

"O-okay na ba t-tayo? Di ka na ba galit sa akin?" Mas gumahulgol pa ako ng hindi na ulit siya nagsalita. Ayaw niya talaga akong kausapin.

Narinig ko ang hilik niya. Kaya pala hindi na nagsalita, nakatulog na pala. Inalis ko na ang damit niyang basa at kumuha sa walk in closet niya ng damit. Napalunok ako ng makita ko ang mga pandesal niya.

Pikit mata kong tinanggal ang pantalon niya. Mahabaging hari ng mga kabayo! Jusme yung inosente kong mata wala na.

After ng ilang minuto natapos na din sa wakas. Kinumutan ko na siya. Nandito pa rin ako sa kwarto niya at tinitigan ang maamo niyang mukha na nakatulog. Payapa.

"Addie I'm sorry. Don't cry baby." He's sleep talking. I felt relieved after hearing those words.

After an hour bumalik na ako sa kwarto ko at natulog. I hope na sana bukas okay na kami at makapag-usap.

Kinabukasan maaga akong nagising para magprepare ng breakfast namin ni Morgan.

"Ma'am ako na po. Trabaho ko ho yan. " Kanina pa ako pinipigilan ni Nani ang isa naming katulong.

"It's okay. This is for Morgan so please let me." I give her an assuring smile at nagsimula ng magluto.

Bacon, hotdog, toasted bread, egg and I also prepare a coffee for him. I'm glad because hindi nasunog ang luto ko.

I went upstairs to take my everyday ritual. Naligo ako then nagbihis na ng uniform ko. Bumaba din ako agad.

Nadatnan ko na si Morgan sa kusina and taking a sip on his coffee. I smiled.

"Good morning." I cheerfully said before I take my seat.

He just nodded and continued eating.

"I prepared those." Sambit ko muli nang isusubo na niya ang pagkain. I saw him form a small smile on his lips pero agad ding nawala.

After naming kumain sabay na kaming lumabas.

"Let's go." Napangiti ako dahil isasabay niya ako. Ilang days din kasi na si Daniel ang naghahatid sundo sa akin sa school.

Malapad ang ngiti kong bumaba ng sasakyan niya. Sabay kami sa paglalakad ngayon. Ako lang itong ngiting-ngiti pero ang kasama ko tahimik lang na naglalakad with his hands on his pocket na akala mo nasa isang fashion show.

Sarap dukutin yung mga mata sa paligid. Akala mo hinuhubaran na si Morgan. I rolled my eyes.

"Who's that girl beside him?"

"Her girl I think? Pero mas maganda naman ako. Hindi sila bagay."

"Shut up! Mas bagay kami. Dream on girl mas maganda ako."

I rolled my eyes again. Yeah dream on both of you. Morgan is mine. Akin lang siya. Pathetic losers.

Dahil sa inis ko. Inangkla ko ang kamay ko sa braso niya. Nabigla siya sa ginawa ko kaya he look at me with those mesmerizing eyes of him.

I look at those two bitches at nakanganga na sila ngayon. Look bitches he's mine!

"What?" Nakakainis! Hindi ba niya narinig yung pinagsasabi nung dalawang yun? Parang wala lang sa kaniya habang ako kumukulo na ang dugo.

He scoffed. Dang! What's with him? Naiinis na din ako sa kaniya. Pero kalma lang hindi pa nga kami masyadong ayos. Pasalamat na lang ako kasi isinabay niya ako at nakakalapit na din ako sa kaniya sa wakas.

"He's mine bitches." Bulong ko lang pero narinig niya ata dahil narinig ko ang pigil niyang tawa.

Now he's laughing at me. Oh so great! What's funny with that?

"Bilisan mo nga. Baka dukutin ko ang mga matang nakatitig sa'yo isa-isa."

Pero imbes na bilisan ay mas binagalan niya ang paglalakad. He's teasing me! Kumaway pa siya sa mga babae na kanina pa umiirap sa akin. Goodness! Umagang-umaga.

Nagtilian ang mga gaga at ngayon todo na ang ngiti. May pa-dreamy eyes pa.

Kinurot ko ang braso niya ng hindi ko namamalayan. Kaya napahiyaw siya.

"Ano ba Morgan! Bilisan mo naman wala ka sa isang fashion show please lang." Hinigit ko na siya palayo dun.

Bwisit!

Huminto na kami dahil nasa building na kami ng CAS. Kanina pa namin nadaanan ang building nila. Inihatid lang ako... Oh hindi pala dahil ako ang nanghila sa kaniya dito.

"Cute." He said and pinch my nose. He smiled playfully. "Jealous girlfriend eh?" Then flashed a smirk. Langya! Bat ang ganda ng ngiti niya. Napatulala ako dahil ang badboy ng ngiti niya. I miss his smile. I'm happy that he's smiling now at ako ang rason.

Tumatawa siyang naglakad paalis at kumaway-kaway. Nasa isang bulsa ang kamay at nakasukbit sa kaliwang balikat ang bag. Paano naman kasi siya hindi pagkakaguluhan di ba?

Hanggang nawala na siya sa paningin ko na akala mo nagmomodel ng isang sikat na brand ng clothing line.