CHAPTER 1

4 1 0
                                    

Chapter 1

-Tinitingnan ko ang aking sarili sa harap ng salamin. Ito ang tunay kong itsura na tinatago ko sa mahabang panahon. I'm 8 years old back then, and now I'm 18 its one  decade ago since i hide my true beauty.

-Ni isa ay walang nakakita o nakakilala sa totoong ako NOT even my relatives, friends, o kahit na sino. Ako, ako lang ang nakakita sa totoong ako.

-Sinuot ko nang muli ang Full Fat Body Mask ko na naging katawan ko simula noon. Pwede ko itong ma adjust kong gusto ko.

-Nang maayos ko ng naisuot ang full fat body mask (FFBM) ko ay inilugay ko ang mahabang buhok nito. Para maitago ko ang zipper sa likodan.

-Ako lang mag-isa sa Apartment na nirentahan ko, wala akong kasama simula ng mawala si mama at hindi ko din alam kong sino ang ama ko. Nong nawala si mama ay nawala na din si Kisha Alexanna Kaitrio at pinalit ang pagkatao ni Lexa Anne Rodriguez na mataba, pangit at mahirap na babae.

-Kinuha ko na ang back pack bag ko at sinabit sa balikat ko at lumabas na sa Apartment tas kinuha ang bike na naging service ko tuwing pumasok ako sa University at sa trabaho.

-Pagdating ko sa gate ng Univ. Na pinag- aralan ko ay inilagay ko ang bike ko malapit sa guard house para mabantayan din ni manong guard. Alam ko naman na walang kukuha sa bike ko dahil sa mga mamahalin na sasakyan na naka park sa parking lot dito ay walang magkaka intires na kuhain ang baby bike ko.

-Naglakad ako papuntang klassroom ko ng may nabangga akong pader este taong bato pala kaya ang ganda ng bagsak ng bida niyo parang bolang dinrible yung pang upo ko pagkabagsak samahan pa ninyo sa noo kong parang nagkabokol dahil sa tigas na dibdib pati utak ko naalog na din.

-Tumingala ako para makita ang taong nabangga ko.................."patay" yan lang ang naibulong ko sa sarili ko ng masilayan ang mukha niya. Siya si King Mossaff Morfell the one and only Owner of this KMM  University his initial name. Kaya para akong binuhusan ng malamig na tubig habang nakatingala sa kanya at ang malala pa ay hindi ako makagalaw.

-"f*ck!, You stupid Ugly fat Woman" nakakatakot at malamig na sigaw niya saakin at saka nalang din ako natauhan dahil parang nabasag ang eardrums ko dahil sa lakas ng sigaw niya.

-'Sorry king hindi ko po sinasadya hindi ko po kasi kayo nakita kaya sorry po talaga" naka upo padin ako tinatamad akong tumayo eh. Tinitingala ko siya ulit.... whaaaaa nakakatakot mata niya para bang leon na handa na niya akong lapain at kahit ni buto ay wala siyang iiwan.

-"Damn that sorry of yours, you don't even know my one and only F*cking rule here is 'DON'T BLOCK MY F*CKING WAY, WHERE I AM WALKING" hindi ba nanakit ang lalamunan niya kakasigaw nasa tapat lang naman niya ako eh bakit ba kailangan pang sumigaw? Nako malala nato baka hindi pa siya nag kaanak ma goiter na siya. Sayang ang gwapo pa naman tapos malaki liig nako nakakaturn off yun.

-Tumingin ako sa paligid nakita ko na ang dami na palang audience namin pero ni isa wala man lang umawat sa kanya?  Ay mali wala palang makakaawat sa leon na to dahil pag nangingialam ka ay 'WELCOME TO HELL' talaga ang peg mo habang nandito sa loob ng campus na ito.

-"eh paano ako makakaiwas kong hindi nga kita nakita" sigaw ko din sa kanya. Bakit ba kasi di ko ma control tong bibig ko kong ano ano nalang ang lumabas di pa pwedeng makikisama ka muna ngayon self dihado nanga tayo dito huhu patay na talaga ako dito ngayon.

"Grasp"

"Grabe, nagawa pa talaga niyang sigawam si King"

"Papansin lang yan kala mo naman kong sinong maganda eh tingnan niyo nga katawan at mukha niyan mas kakampihan ko pa ang baboy kaysa sa kanya"

-"Are you shouting at me woman? NOW, GET READY YOUR ASS cause you will leave like hell there from now on" huhu sasabog napo si paring leon ngayon anong gagawin ko! Somebody help me? Huhu pahamak talaga tong bibig nato kahit kailan.

-"Whaaa sorry po talaga king hindi ko naman po yun talaga sinasadya pahamak lang po talaga tong bibig ko hindi po ako ang nagsabi noon may sariling isip din po yung bibig ko hindi po talaga ako yun huhu" nawala na ako sa katinuan ko hindi ko na alam kong anong lumalabas sa bibig ko huhu kahit kailan talaga...

-"Shut the f*ck up you idiot woman, how dare you to talk like that in front of me. Now leave before i can't control my self and choke you to death" hihi sa wakas naka labas din akong buhay haha da bes ka talaga lexa nakalusot ka sa hari whoooo.

-Pagdating ko sa klassroom ay dumiritso na ako ng upo at hindi na ako pumaso sa harap ng mga kaklsi ko dahil kinapos pa ako ng hininga.

-Napatingin ako sa pintuan ng may pumasok. Ang kaisaisa ko lang palang kaibigan dito si Anya Andress na naging kaibigan ko simula pagkabata i mean nong tumakas ako sa bahay naming nasunog at inampon ng mga magulang niya at inalagaan at ngayon ay naka ipon na ako dahil sa nag tatrabaho ako nong nandon pa ako sa puder nila ay umalis na ako doon at binuhay ang sarili.

-"hoy! Ano yung narinig ko kanina sa baba? Nasisiraan ka na ba? Bakit mo ba naman ba kasi binangga si king? Anong pumasok diyan sa kukuti mo at sinisigawan mo pa siya grabe ang lakas ng loob mo believe na talaga ako sa katangahan mo" galit na sabi niya saakin kahit kailan talaga tong kaibigan ko parang nanay ko kong maka pangaral sa anak wagas

-"Hindi ko kasalanan yun no kasalanan yun ng bibig siya ang sumigaw hindi ako kaya siya ang pagalitan mo hindi ako" sabi ko din sa kanya haha naiinis na siya saakin hahah

-"oopps before you sigaw sigaw saakin pwede bang kumalma ka muna hindi ka ba napapagod na kakadating mo palang ay sermon ka na agad saakin? Wag ganon maawa ka sa kalusugan mo hala ka hindi kana maging maganda, papangit kana at hindi na gaganda pang muli gusto mo ba yun?" Panakot ko sa kanya

- "Iwan ko sayo puro ka kalukohan, magtino ka nga malagi ka nalang napapahamak dahil diyan sa katangahan mo eh" sabi niya saakin pero malumalay na hindi kagaya kanina na galit at sigaw siyang magsalita.

-"Matino ako no, at sinong nag sabing lukoluko ako sa ganda kong toh luko luko lang ang tingin mo saakin, alam ko namang tanga ako pero hindi ako luko luko. Grabe ka Anya nakakasakit kana ng kaibigan hindi mo parin nafeel" madramang sabi ko sa kanya bahala siya diyan. Hindi kami bati.

MY HIDDEN BEAUTYWhere stories live. Discover now