🌈Bölüm 4🌈

18 6 1
                                    

Normalde saat 12.00 da uyanan ben bugün saat 06.00 da uyandırıldım.

Aslı: Kankaa kalk uçağı kaçıracağız.

Gökçe: Ne uçağı yaa! Ahh doğru bugün izmire gidecektik.

Aslı: Evet. Kanka bır de bugün sana bu zarf geldi.

Gökçe: Ne zarfı ya

Aslı: Bilmem al oku

Zarfı açtım ve içinde şunlar yazıyordu:

Canım kızım. Uğur böceğim,bal peteğim. Öncelikle ben yokum diye üzülme sakın. Yanında dağ gibi bır arkadaşın var. Eğer sen üzülürsen ben burda daha çok üzülürüm. Hayatına devam et. Hayatını yaşa. Seni çok seviyorum. Nereye gitsen ben de ordayım. Ölmedim senin kalbinde yaşıyorum. Kızım nolur hayata küsme.

                                 Seni çok seven annen

Mektubu okuyunca gözümden bır yaş süzüldü. Artık uzulmeyecektim. Eğer ben üzülürsem annem de üzülürdü. Hayatımı yaşayacak, tatilime gideceğim.

Gökçe: Annem bunu ne zaman yazdı?

Aslı: Herhalde ölmeden önce

Valizimizi alıp yola çıktık. Ben bır taksi arayıp gelmesini istedim. Geldiğinde ise valizimizi bagaja koyup arka koltuğa oturduk.

Gökçe: Kanka ya ben çok heyecanlandım.

Aslı: Bende kanka. He bide ben kalacağımız otelde rezervasyon yaptırdım.

Gökçe: Tamam kanka iyi yaptın.

Havalimanı na geldiğimizde biletimizi aldık. Şansa tam o saatte uçağımız kalkıyordu. Uçağa doğru gidince Aslı'ya baktığımda yüzünde ekşisi bır ifade vardı.

Gökçe: Kanka noldu?

Aslı: Bir kötü oldum. İlk kez uçağa binicem

Gökçe: Hiç bır şey olmuyor. Ben babamın cenazesini götürünce binmiştim.

Uçağa binmiş ve koltuğumuzu arıyorduk. Aynı yerde yan yana oturduk. 3 buçuk saatlik bir yolculuğu bitirmiştik.
Uçaktan indiğimizde Aslı'ya sordum.

Gökçe: Kanka nasıldı ama?

Aslı: Biraz korksam da iyiydi.

Gökçe: Biraz mı? Lan korkudan kıpkırmızı olmuştun. Domatese döndün.

Aslı: He kanka ben de gidip marketten salatalık alıyım beraber salata yapalım.

Gökçe: Ciddiyim hejwjshhe

******
Nihayet kalacağımız otele geldik ve Odamıza çıktık. Aynı odada kalıcaktık. Odamıza yarleştik ve yerleşene kadar akşam olmuştu.

Gökçe: Kanka ben çok acıktım. Yemek yemeğe gidelimmi?

Aslı: Tamam hadi gidelim

Aşağı kata indik. Otelimiz 5 yıldızlıydı ve açık büfesi vardı. Aşağıya indik ve açık büfede yemek almak için sıraya girdik. Sıranın yarısındayken önüme tanımadığım bir erkek girdi.

Gökçe: Hey burasi benim sıram. Önüme girme

Erkek: Sana da merhaba küçük kız. Ben Onur.

Gökçe: 1. Bana küçük kız diyemezsin benim bir ismim var 2. Sana kendini tanıt diyen olmadı 3. Hala benim önümdesin ve gidermisin.

Onur: Sinirliyiz bakalım

Ben de tam ağzımi açıp bir şey soyleyecekken sıra gelmisti ve yemek alıcaktık. Yemeğimizi aldık ve masaya gececekken o Onur denen şey bizim masamıza oturdu.

Gökçe: Ya gene mi sen gidermisin ilk biz geldik.

Onur: Sen de amma abarttin. Tamam gidiyorum

Dedi ve gitti. Hemen masaya oturduk ki başka biri de gelmesin diye. Aslı benim elimden tuttu.

Aslı: Kanka sana çok çok önemli bir şey söyleyeceğim. 

Gökce: Efendim, söyle

~Gökyüzünün Kızları~Donde viven las historias. Descúbrelo ahora