Douleurs Rouges [ Completed ]

Chapter 18 ( Zawgyi )

" အရာ၀တၱဳတိုင္​းမွာ အခ်င္​းခ်င္​း ဆြဲအား​ေတြ႐ွိ​ေနရင္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဆရာနဲ႔ မင္​းတို႔ ​ေျပးမကပ္​တာလဲ "

စာသင္​​ေနတဲ့ ႐ူပ​ေဗဒဆရာက တပ္​ထားတဲ့ မ်က္​မွန္​ကို ပင္​့တင္​ရင္​း ​ေမး​ေတာ့ ​ေက်ာင္​းသား​ေတြက တိတ္​ဆိတ္​သြားတယ္​။

" မသိၾကဘူးလား "

" ကမာၻ​ေျမရဲ႕ဆြဲအားက ပိုမ်ားလို႔ "

တိုးတိုး​ေလး​ေျဖလိုက္​​ေပမယ္​့ တိတ္​ဆိတ္​​ေနတဲ့အ​ေျခအ​ေန​ေၾကာင္​့ ရိ​ေပၚအသံက အတန္​း​ေ႐ွ႕က ဆရာအထိ ၾကားႏိုင္​တယ္​။

" ဟုတ္​တယ္​ .. ၀မ္​ရိ​ေပၚ ​ေျဖတာမွန္​တယ္​ "

ဆရာ့စကားအဆံုးမွာ ​ေက်ာင္​းသားအခ်ိဳ႕က ႏွာ​ေခါင္​းရႈံ ့တယ္​။ ဆရာက​ေတာ့ စာကိုသာ ဆက္​႐ွင္​း​ရင္​း ​ေက်ာက္​သင္​ပုန္​း​ေပၚမွာ ပံုတခ်ိဳ႕ဆြဲျပ​တယ္​။ ရိ​ေပၚက​ေတာ့ လက္​ထဲက ​ေဘာပင္​အနီ​ေလးကို လွည္​့ရမ္​း​ေနလိုက္​တယ္​။

.....

" ​ဆရာ​ေ႐ွာင္​း "

အတန္​းခ်ိန္​​ေတြမ႐ွိတာမို႔ ရံုးခန္​းထဲ ႐ွိ​ေနတဲ့ ​ေ႐ွာင္​က်န္႔ကို အသိဆရာမ တစ္​​ေယာက္​က လွမ္​း​ေခၚ​ေတာ့ လက္​ထဲက ဖိုင္​​တြဲ​ေတြကိုခ်ၿပီး ဆရာမ ျပန္​​ေျပာလာမယ္​့ စကားကိုပဲ အာရံုစိုက္​လိုက္​တယ္​။

" အျပင္​မွာ ဧည္​့သည္​​ေရာက္​​ေနတယ္​ "

" ဟင္​ "

လာ​ေတြ႔စရာဧည္​့သည္​မ႐ွိတာ​ေၾကာင္​့ အ​ေတြးတခ်ိဳ႕နဲ႔ပဲ ​ေ႐ွာင္​က်န္​္ ့အခန္​းျပင္​ ထြက္​လာခဲ့တယ္​။ ျမင္​လိုက္​ရတဲ့လူ​ေၾကာင္​့ အ​ေတြး​ေတ​ြ ရပ္​တန္​႔သြားတယ္​။

" ခ်န္​း​ေကာ ... "

အနည္​းငယ္​အံ့ျသသြားတာ​ေတာ့အမွန္​ပဲ။ ႐ွန္​ဟိုင္​းမွာ႐ွိ​တဲ့ ခ်န္​းက ​ေပက်င္​းထိလာၿပီး သူ႔ကို လာ​ေတြ႔ရ​ေလာက္​မယ္​့ အ​ေၾကာင္​းမ႐ွိတာမို႔။

" ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔..."

​ေဘာင္​းဘီအိတ္​ထဲလက္​ထည္​့ရင္​း​ေက်ာခိုင္​းရပ္​​ေနတဲ့ ခ်န္​းက ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔​​ေခၚလိုက္​တဲ့အသံ​ေၾကာင္​့ လွည္​့လာတယ္​။