Yayımlanma Tarihi: 26 Ekim 2020
• • •
"Nare'm durgunsun bugün? Hasta mısın yoksa? Dur ateşine bakalım." Konuşmasını bitirmesiyle dudaklarını alnıma bastırdı. Gülerek geri çekildim.
"Poyraz sakinleş sevgilim. Bugün fazlasıyla yordu beni amcam. O yüzden." Sadece bedensel değil, ruhsal açıdan da yorgunum.
"Öyle olsun." Başımı dizlerine yaslayıp dinlenmeye çalıştım. Bu bile bana yetmişti.
Poyraz filmi son derece dikkatle izlerken, "Bana bir şey söylemek ister misin?" diye sordu.
Nereden anladı diye düşünmeyeceğim. Anlamaması salaklık olurdu. Çünkü eğitimlerde bize böyle öğretilmişti.
"Hayır." Ve evet, yalan söylememiz de kolay oluyordu.
Sıkıntılı bir nefes aldı, "Öyle olsun," dedi.
"Poyraz bir gün seni bırakırsam ne yaparsın?"
"Affetmem." Lanet gözlerim! Niye hemen doluyorsunuz?
"Bırakmak zorunda kalırsam?"
"Neden bırakmak zorunda olduğuna bağlı." Vatanım için bırakıyorum seni sevgilim.
Kızma bana olur mu? Belki döneceğim belki dönemeyeceğim. Bilmiyorum. Belki aylar sürecek belki yıllar. Onu da bilmiyorum.
Ama lütfen Poyraz, lütfen beni bekle.
• • •
Niye oy vermiyorsunuz amaa :(
Bölümlerde oy sınırı yapacağım haberiniz olsun
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Nare
БоевикYN: İlk 10-15 bölümdeki saçmalıklara takılmayın lütfen. Düzenlenecek. Vatanını seven, bir kadını nasıl sever? Bu cümle öylesine bir cümle değildi. Bu cümle benim hayatımdı. Lisedeydim. 17 yaşında bir genç kız. Sonra onu gördüm. Gülüşünü keşfettim...
