" Wang Yibo "

Xiao Zhan Yibo ကို​ေအာ္​ကာ တြန္​းလိုက္​မိသည္​။
Yibo တစ္​​ေယာက္​ မ်က္​ခင္​းျပင္​​ေလး​ေပၚသို႔ ​ေခြး​ေလးပိုက္​ကာ
​ေခြ​ေခြ​ေလးလဲက်သြားသည္​။

Yibo တစ္​​ေယာက္​အျပံဳးမပ်က္​

​ေၾကာက္​စိတ္​ျဖစ္​​ေနတ့ဲ Xiao Zhan သူဘာလုပ္​မိမွန္​းမသိ
ခံုတန္​း​ေလး​ေပၚက ဆင္​းကာ ​အိမ္​ထဲသို႔ သြားထိုင္​​ေန႐ွာသည္​။

" ဟူး ဒီက​ေလး​ေတာ္​​ေတာ္​ဆိုးတာပဲ တစ္​ကယ္​ကို မလြယ္​တာ"

Xiao Zhan ထြက္​သြားတာ​ေလးကို Yibo ၾကည္​့ကာ
ျပံဳး​ေနမိသည္​။ လဲက်ရာက​ေနထၿပီး

Yibo ခံု​ေလး​ေပၚမွာ ​ေခြး​ေလးပိုက္​ကာ ထိုင္​​ေန႐ွာသည္​။
ခဏၾကာ​ေတာ့ အိမ္​ထဲဝင္​လာကာ

" မင္​းလက္​​ေတြ ​ေသခ်ာ​ေဆး"

" ဟုတ္​ ကိုကို"

Yibo အ​ေအး​ေလး​ေဖ်ာ္​ကာ Xiao Zhan ​ေ႐ွ႕လာခ်​ေပးထားသည္​။

" ကိုကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​ ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​ကယ္​မသိတာပါ"

" လုပ္​စရာ႐ွိတာသြားလုပ္​"

" ကိုကို ထမင္​းစား​ေတာ့မလား? "

" မစား​ေသးဘူး"

" ဟုတ္​က့ဲ"

ဝမ္​ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​လဲသူ႔႐ုံးခန္​းထဲ သြား​ေနစဥ္​ ​ေနာက္​က ​ေခၚသတစ္​ခု

" ဒီမွာ ဒီမွာ ခဏ"

ဝမ္​ခ်င္​း သြား​ေနတ့ဲ​ေျခလွမ္​း​ေလးရပ္​ကာ ​ေနာက္​ကိုလွည္​့ၾကည့္​လိုက္​သည္​။

ဝမ္​​ေခ်ာင္​ရ႕ဲ လက္​​ေထာက္​ က်န္​းက်န္​း

" ဘာ​ေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲ?"

" ​ေအာ္​ Sorry လူမွားသြားလို႔ သန္​႔႐ွင္​း​ေရးအလုပ္​သမား​ေကာင္​မ​ေလးန႔ဲ မွာသြားလို႔"

" ​ေအာ္​ မွားစရာ႐ွားလို႔။ ငါလည္​း ဒီကုမၸဏီ​ေရာက္​ခါစက မင္​းကိုလူမွား​ေနတာ"

" ဘယ္​သူန႔ဲလဲ?"

" လမ္​း​ေဘးမွာ အမိုက္​​ေကာက္​တ့ဲသူန႔ဲ"

မခ်စ္​ရင္​​ေနပါ မမုန္​းလိုက္​ပါန႔ဲကိုကိုရယ္​..Where stories live. Discover now