İkiyüzlü bir satranç piyonu.
Harabesine plastik çadır kurmuş bir evsiz.
Köprü altında içmekten ayakları morarmış bir ayyaş.
Lodoslu havada balkona çıkıp sigara içen bir genç.
Yağmurda dilenen sahtekar bir kadın.
Kendini bulut sanan sözde rüzgar.
Ruhumun bana böyle seslendiğini biliyor muydunuz?
Her gece çığlıkları yüzünden uyuyamadığımı..
Benim, içimin.
Bana savaş açtığını?
Peki ben ne yapıyorum?
Kulaklarımı tıkamış ince bir ipte dengede durmaya çalışıyorum.
Sadece giriş kısmından belli değil miydi zaten bu hikayenin böyle biteceği?
İnci taneleri zaten hep korkar yosundan,
Kaydırır güzelliklerini denizin karanlığına..
Bir balık olsam tutardım belki saçından,
Savrulur fırtınada ruhumun yalnızlığına..
