Manong Guard

Krissy's POV

Krissy’s POV

“salamat po manong guard. buti na lang po nabalik sa akin tong cellphone ko. thanks po ha?”

Hay akala ko naman tuluyan nang nawala ang cellphone ko. siguro nahulog ko to kanina sa canteen. Bumili kasi ako ng tubig eh. baka nahulog ko nga nung nagmamadali akong lumabas kasi magstastart na yung klase.

Mabuti lang talaga nakita to. Mahalaga kasi to sa akin.

Hindi dahil sa mahal ito, kundi maraming memories ang nakastore sa cellphone na ‘to.

Oo memories.

Memories ng mga kagagahan at katangahan ko….

Kagagahan at katangahn ko sa pag-ibig.

Oo akala nila hate ko yung mga lalaking gwapo dahil im perfect daw.

matalino, maganda, talented, mayaman at president pa ng Student republic ng aming eskwelahan.

Pero hindi nila alam,

there was a time in my life na nagmahal din ako…..

first time na tumibok ang puso ko….

at sa isang gwapong lalaki.

Syempre nman tnoh. sa ganda kong to? Hindi nman pwdeng sa panget ako babagsak noh.

Joke!

Well kahit panget ok lang kasi nga di ba. Ang love ay hindi tumitingin sa labas na kaanyuan. You love a person because your heart says that you love him. Sabi nga nila di ba, love comes in mysterious ways. Whether you like it or not, magmamahal iyan at hindi mo mapipigilan.

Hayyyy….. infairness… kahit 1 year na kaming hiwalay, mahal na mahal ko pa rin sya.

Hindi ko na nga yatang magmahal ng iba pa.

hindi kaya ng puso ko eh.

tanging ang lalaking lang iyon ang kaya nitong mahalin.

Hayyyy….

Tama na nga emote. Matingnan nga itong cellphone ko.

14 messages received

Dami na pala….

Mabasa nga….