Hopelessly Addicted

CHAPTER 4

Maya maya'y dumating na din ang subject teacher namin for this afternoon kaya tinago ko na ang cellphone ko at nakinig sa dini discuss.

Discuss.

Matapos ang first period namin this afternoon ay sunod namang dumating last subject teacher namin this afternoon.

Discuss.

(uwian)

Lumapit naman agad sakin si Marvin habang nakasabit sa isang balikat ang bag niya. "Hey, Van. May practice kaming basketball ni Adrian today sa covered court. Wanna join us? "

Napansin ko namang tinititigan ako ni Adrian mula sa gilid ko or masyado lang akong assumera?

"Yes. Baka gusto mo akong makitang mag-shoot ng 3 points. " dagdag pa ni Adrian with matching kunyare nagdi-drible tas nagshoot.

"Unggoy! " pang aasar ko naman sa kaniya.

"Pero seryoso, Van. Sabay tayong mag watch ng practice nila. " sabat naman ni Irithel na bago lang lumapit sa 'ming gawi.

Kami nalang kasi ang natirang apat sa room.

Sasama na nga lang ako manuod ng practice. Total maaga pa naman para umuwi.

"Oh, ano na? " naghihintay pa talaga sa sagot ko ang loka. Syempre game ako dyan, 'no!

"Sige. Sas--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang biglang nag ring ang cellphone ko.

Tumatawag si Hubert.

"Hmmm? " bungad ko.

"May klase ka pa ba, binibini? " sagot Niya sa kabilang linya.

"Wala na. Bakit naman? " ngingiting ani ko. KinikiligAkooo!

"Good! Nasa parking area na ako ng school mo. May pupuntahan tayo. "

Napangiti ako ng pagkalaki laki. "Talaga? "

"Yes, babe. Hihintayin kita sa kotse. Bye. Iloveyou. " paalam niya at binaba na ang linya.

"Sorry, guys. May lakad kasi kami ni Hubert, e. " nahihiyang baling ko sa tatlong naghihintay sakin. "Next time nalang. "

"Ano ka ba. Okay lang. We understand naman, Van. " ~Irithel

Tinapik naman ni Marvin ang balikat ko't ginulo ang buhok. "Okay, then. Take care. " tumango naman ako at nagpaalam na sa kanilang tatlo. Tinanguan lang ako ni Adrian. Feeling artista!

Dali dali akong lumabas ng campus para hindi na mapagpahintay ng matagal si Hubert.

Naaawa din naman ako sa kanya dahil ang layo pa naman ng Phillian sa Vesca tapos baka marami pa siyang gagawing school works pag-uwi that's why I really appreciate his efforts. Buwis buhay, chos! Hahah

"So... Saan nga tayo gagala? " pangungulit ko sa kaniya ng sinimulan na niyang mag drive.

"Basta. " ngingiting aniya kaya kinurot ko naman ang pisnge niya. "Aray! " .

"Ang OA mo talaga."

"Mahal mo naman. " banat pa ng kigwa.

Tumawa naman ako sa kaniya. Alam na alam ko na talaga kung ano ang isasagot niya, e. Damn you, Hubert!

"We're here. " anunsyo niya nang huminto na ang kotse niya sa tapat ng kulay dilaw na gate.

Hapon na nang marating namin ang nais niyang marating. Echos!

"Sunflower Paradise! " excited kong sabi nang makababa na ng kotse. Tumawa naman si Hubert.

Gosh! Alam na alam niya talaga ang mga favorite places ko. Naramdaman kong hinawakan niya ako sa bewang kaya nilingon ko siya. Napansin kong napatitig na pala siya sakin. Sandali kaming nagtitigan.

"Let's go inside? " anyaya niya. Agad naman akong tumango gayong excited na akong pumasok.

Matagal ko nang gustong pumunta dito kasama siya kaso were too busy and my mommy was also strict, ayaw pumayag. Kaya hindi nalang ako nagpapaalam sa kaniya dahil alam kong hindi rin naman siya papayag. Wais!

Ganiyan talaga ka over-protective si Mommy May lalong lalo na't nag iisa niya lamang unica ija. My Daddy? I don't really know kung sino talaga ang daddy ko and i don't want it to know. Nalunod na yun sa sabaw ng nilugaw.

"Peace offering ba 'to? " baling ko kay Hubert nang pinaupo niya ako sa cottage kung saan kitang-kita ang view ng napakaraming sunflower.

Umupo siya sa tabi ko at inakbayan ako. Nakaharap kasi ang cottage namin sa view at timing hindi ganon kainit ngayon dahil Cloudy day kaya masarap ang simoy ng hangin.

Tumango naman siya at ngumiti. "Bakit pangit ba? Alam ko namang never pa ako naka experience yung tipong hindi mo magustuhan ang mga surprise ko."

Pinalo ko naman siya sa dibdib niya. "Yabang mo, loko ka! "

Tumawa lang siya muli at hinawi ang hibla kong buhok tsaka nilagay sa likod ng tenga ko."Let's just enjoy the romantic view, babe. " mahinang sabi niya habang hawak hawak pa rin ako sa pisngi.

Ngumiti naman ako. Napakaganda talaga ng view lalo na't kapansin pansin ang araw na papalubog, dagdag mo pa yong napakaraming sunflower at tahimik na kapaligiran na tanging huni lang ng mga ibon ang maririnig.

I'm so happy to have Hubert in my life. Nagtatawanan lang kami habang nagkwekwentohan. Kinwento niya sakin ang mga pangyayari sa Phillian simula nong umalis ako. Sinabihan ko rin siyang ikamusta ako sa dalawang bruha kong kaibigan.

Hindi namin namalayang hapon na pala dahil puno din kami ng asaran.

"Thank you so much, Hubert. " maya mayay emosyonal kong sabi sa kaniya habang titig na titig lang kami sa isa't isa.

Tinitigan niya lang ang buong mukha ko at hinawakan na rin ang kabila kong pisngi tsaka ngumiti. Unti-unti niya akong hinila papalapit sa mukha niya para halikan.

Nang magkalapat na ang mga labi namin ay napapikit agad ako. Damn it, I miss him so much!

Naramdaman kong marahang kumilos ang mga labi niya sa labi ko kaya ginaya ko naman ang ginagawa niya. Marahan pa siyang nagtagilid ng ulo niya. Manyak!

'Gusto mo naman! ' giit pa ng konsensya ko.

Lokong konsensya 'to, a?

We kissed passionately in the middle of the yellow field with a sun setting in front of us and It's so romantic for me.

He never fails to amaze me with his surprises. Damn! I really love him.

Maya-mayay unti unti nang bumitaw si Hubert sa aming halik. Nang tuluyan nang magkalayo ang mga mukha namin ay sabay kaming ngumiti at titig na titig parin sa isa't isa.

"You're always welcome, babe. " bulong niya't hinalikan ako sa aking airport....charot. Hinalikan niya ang noo ko agad ko naman siyang niyakap.

Kumalas din ako ng yakap nang maramdamang kumalas na din siya. "Let's go home, babe. It's getting late. Don't worry I'll explain it to Tita. I love you. "

" I love you, too. Thank you for your time. " I replied emotionally.

Kahit busy siya gagawa talaga siya ng paraan para mapasaya lang ako. Para na akong prinsesa kung tratuhin niya.

"Anytime and anything for you, Miss Frost. "

Natigilan ako nang tinawag niya ako nang 'Miss Frost'. Agad kong naalala si Adrian, siya kasi ang tumatawag sakin niyan, e. Shems, Van! Umayos ka nga diyan at kung ano-ano nang iniisip mo, e.

"What's wrong, Van? " halatang nag-alalang tanong ni Hubert.

"Wala! Nagulat lang ako sa pagtawag mo sakin ng ganun. " tapat kong sagot.

"I am full of surprises, Van. Kaya masanay ka na. "

"Yeah right. " sang-ayon ko.

>>>♡<<<