*hoofdstuk 33*

Start bij het begin
                                    

Zonder nog wat te zeggen neem ik mijn gsm en tas en snel het lokaal uit. 

'Mevrouw Whoods.' Ik negeer meneer en loop naar mijn kamer. 

Ik smijt mijn tas mijn kamer in en laat me neer zakken langs de deur tot op de grond. 

De eerste snik rolt over mijn lippen en als snel volgen er meerdere. Tranen lopen over mijn wangen. 

De pijn die ik voel is onbeschrijflijk.

Ik wil mijn vrienden niet kwijt, de enige optie is hen vertellen wat er aan de hand is.

Vertellen wie ik echt ben, en wat ik hier doe. 

Maar als ik echt om hem geef doe ik dat niet. Want als ze alles weten lopen ze gevaar.

En echte vrienden brengen hun vrienden niet in gevaar. 

Vlug veeg ik mijn tranen af en loop de badkamer in. Haal mijn uitgelopen mascara van onder mijn ogen vandaan. 

Ik neem mijn gsm en vraag aan mijn vader of er nog een opdracht moet gebeuren vandaag.

Ik krijg terug dat de jongens binnen een uur vertrekken om de opslagruimte van Debuyze binnen te vallen.

Vlug antwoord ik dat ik meega. 

Ik kleed me om in mijn kledij en vertrek dan.

'Chloé, juist op tijd. We gaan nog vlug eens overlopen.' Begroet me vader me bij binnenkomen. Ik knik en volg hem naar boven.

'Mannen.' 

'Boys.' Begroeten we de jongens die er al zitten.

'Dus eerst gaan groep A en B naar binnen en proberen dus het geld te bemachtigen. De andere groepen blijven buiten staan observeren en wachten dus op een teken van groep A en B om binnen te vallen. Duidelijk?' 

We knikken naar mijn vader en staan dan op. 

'Communiceer met de basis vanaf er een verandering op terrein voordoet.' Geeft mijn vader ons nog mee voor we naar de garage vertrekken en we per twee in onze vaste auto's zitten.

'Gezellig, zo met ons tweetjes. Lang geleden.' Zeg Chase wanneer we de lange oprijlaan afrijden. 

'Pas maar op of straks heb je nog spijt dat je met mij in een auto wou.' Lach ik. 

'Hoe is het nu eigenlijk tussen jou en River?' Vraagt Chase als we op onze observatieplaats staan.

Ik zucht en hou mijn blik op het terrein gericht.

'Komaan Chloé, we zitten hier zeker nog voor vijf uren samen in en auto dus kom op vertel.' Spoort hij mij aan als ik stil blijf.

'Ze hebben door dat ik met iets bezig ben dat zij niet mogen weten.' Zucht ik.

'En?' 

'Ja wat en? Ik heb ze niets gezegd. Ik wil mijn vrienden niet in gevaar brengen door ze alles te vertellen. Als we nog vrienden zijn tenminste.' Mompel ik het laatste. 

'Hoezo?' 

'Sarah zegt dat we geen vrienden zijn omdat er geen vertrouwen is tussen ons.' 

'En waarom overweeg je het niet.' 

Vragend kijk ik hem aan.

'Om het hen te zeggen.' Verduidelijkt hij. Meteen schud ik mij hoofd.

'Neen, dat zou te gevaarlijk zijn voor hen. En binnen een paar weken ben ik toch weer weg dus.'

'Geloof je nu jezelf?' 

Ik zucht en leg mijn hoofd tegen het raam aan.

'Ik wil ze niet kwijt, Chase. Maar wil ze ook niet in gevaar brengen door ze over mijn wereld te vertellen.' 

Een tijdje blijft het stil en staren we naar de oude loods voor ons.

'River heeft me gestuurd.' Verbreekt Chase de stilte.

'Wat?' Mijn hoofd draait zijn kant op.

'Jullie chatten echt met elkaar. Ik dacht dat je dat gewoon als grap zei.' Ongelovig kijk ik hem aan.

'Neen, hij heeft me toegevoegd op insta na dat je dat bericht had gepost.' 

Zuchtend leg ik mijn hoofd tegen de hoofdsteun en sluit mijn ogen.

'Ik krijg die gast niet uit mijn hoofd Chase. Echt. Niet normaal.' 

Ik open mijn ogen als ik Chase hoor grinniken.

'Is mijn kleine Chloé verlieft.' Lachend port hij met zijn vinger in mijn wang.

Geïrriteerd sla ik zijn hand weg.

'Als het helpt om een beslissing te nemen, die gast ik ook stapel op jou. Man, echt niet normaal.'

Ik voel mijn wangen warm worden en een glimlach komt op mijn gezicht. 

Lachend kijkt Chase mij aan.

'Ik zou er voor gaan. Blijf contact met hem houden na dit. We verhuizen niet. Je moet gewoon af en toe op verplaatsing.' 

Ik zucht en staar de omgeving af.

'Wat houd je zo tegen?' Vraagt Chase als hij mijn twijfels ziet.

'Jullie zijn smoor op elkaar. Volgens wat ik van hem hoor doet hij veel voor je en duw jij hem altijd weg.'

'Omdat ik juist niet wil dat hij te dicht komt. Geloof me ik zou niet liever willen dan hem de mijne noemen en die opgeblazen friedel van hem weg te trekken.' Roep ik gefrustreerd uit. 

Ik adem diep in en uit en ga dan rustig verder.

'River is niet de persoon die veilig bij mij. River zou kapot gaan aan mijn wereld.' Zeg ik en kijk Chase aan. 

'Ik hou van hem, maar soms moet je de mensen waarvan je houdt loslaten. Omdat je ze safe wilt hebben. Mensen waarvan je houdt breng je niet in gevaar. Dat heb ik één keer laten gebeuren en ik laat het geen tweede keer gebeuren.' 

--------------------------------------

Comment 💬

vote ⭐

and follow 💙

XOXO

Welcome to the world of the maffia ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu