გამარჯობათ... თავს არ მოგაბეზრებთ და მოკლე ინფორმაციას მოგაწვდით ჩემს შესახებ... ჩემი სახელია ჰუნგი... უფრო სწორად ჰუნგი კარიმოტო... ვცოვრობ იაპონიაში და ვარ ნახევრად კორეელი... დედა კორეელი მყავს მამა კი იაპონელი... ვარ 20 წლის და ვსწავლობ საერთაშორისო ურთიერთობებზე...
რადგან კარგი მოსწავლე ვარ გაცვლითი პროგრამით კორეაში მიშვებენ... დიდად არ მიხარია რადგან როგორც დედისგან ვიცი კორეასა და იაპონიას შორის განსხვავება თითქმის არაა... მე კი ევროპის რომელიმე ქვეყანაში მინდოდა... ალბად უფრო საქართველოში...
?– ძვირფასო მგზავრებო... თვითმფრინავი ეშვება... უსაფრთხოების მიზნით შეიკარით ღვედები...– გამოაცხადა სტიუარდესამ... სასწრაფოდ ღვედები შევიკარით და დასაშვებად მოვემზადეთ...
აი უკვე აეროპორტში ვარ და ბარგის ასაღებად მივდივარ... უკვე უნდა ამეღო როდესაც ვიღაც იდიოტმა მხარი გამკრა და წამაქცია... უკან არც მოუხედავს ისე გააგრძელა გზა...
- იაააა!!! იდიოტო... ბოდიში მაინც მოიხადე... აუ ტრაკი- მივაძახე იმ შტერს... უკან გამოიხედა და იმდენად საშიში სახით შემომხედა რომ ცოტა შემეშინდა კიდეც...
- მე მითხარი რამე?- თითი მკერდზე მიიდო და კითხვის ნიშნიანი სახით შემომხედა...
- არა ბებიაჩემს... ეხლა საფლავში ტრიალებს და გაჰკივის ეს აქლემი ჩემს შვიშვილს მოაშორეთ წინ რო უდგასო... დეგენერატო... შენ გითხარი აბა ვის...
- ნორმალურად ისაუბრე... რაუფლებით ბედავ და მაღალი ტონით მელაპარაკები...- ჩემსკენ მოახლოება დაიწყო და სერიოზული მზერით მიყურებდა...
- და ვინ ხარ რომ ნორმალურად გელაპარაკო... რას წარმოადგენ? შენ დამეჯახე... წამაქციე და კიდე ნორმალურად ლაპარაკს მთხოვ?... იდიოტო ბოდიშის მაგიერი ხარ?..
- აიშშშ...სულელო გოგოვ მომისმინე... ძალიან ბევრს ტლიკინებ და იცოდე ინანებ...
- და მაინც რას იზავ რო სანანებელი გამიხდეს?... რა მდიდარი მამიკოს ბიჭი ხარ მთელ მსოფლიოს მომიქსევ თუ რა... გხჰფ(ჩაცინება) ნუ მაცინებ რა იდიოტო...
- შენთან ლაპარაკს აზრი არ აქვს... წადი დედაშენს უთხარი ნანა გიმღეროს და დაგაძინოს...- ხელი სახესთან ამიფრიალა... და უკან შეტრიალდა რომ წასულიყო... მე კი დრო ვიხელთე და ხელზე ხელზე დავავლე... ჩემსკენ მოვქაჩე და წავაქციე...
- ესეც ასეე... ეხლა ბარი ბარში ვართ...- ხელები დავიფერთხე... წამოვდექი და გაღიმებუომა შევხედე...
- შენ სულ გააფრინე?... იდიოტო...-წამოიკივლა და ადგომა დაიწყო...
- აწი უნდა იცოდე ვის როგორ უნდა ელაპარაკო მამიჯოს ბიჭო...- მივაძახე... ჩემოდნებს ხელები დავავლე და გასადვლელისკენ წავედი... ხალხის დაჟინებული ყურადღება კი დავაიგნორე...
მალევე საცხოვრებელში მივედი და დირექტორთან შევედი... ყველაფერი ამიხსნა... ოთახის გასაღები მომცა და მითხრა რომ ხვალ დილით ბიჭი მომაკითხავდა რომელმაც ამ უნივერსიტეტის შესახებ ყველაფერი იცოდა და მეც დამათვალიერებინებდა...
ჩემი ოთახი ვიპოვე და შევედი... ძალიან საყვარლობა იყო... ბოლოს მოვწესრიგდი და დალაგების და მოწესრიგების შემდეგ ძილი დავაპირე...
დილას 7 საათზე გამეღვიძა... 9 საათზდ ჩემთან ის ვიღავ მიუნგი თუ ჩიუნგი უნდა მოსულიყო და წავეყვანე...
ავდექი... მოვწესრიგდი და იმ ბიჭს დაველოდე... მალევე კარზე ზარის ხმა გაისმა... ავდექი...კაბა გავისწორე... სარკეში ჩავიხედე და მოვწესრიგდი... ჩავახველე... კარები გავაღე დაააა... რამის იქვე მოვკვდი... ეს ის იდიოტია აეროპორტიდან...
...........
მეგობრებო... ეს ჩემი პირველი ფიკია... იმედი მაქვს მოგეწონებათ...
დაწერაში დამეხმარა@usermariami
